Οι καθυστερήσεις στην έκδοση των δικαστικών αποφάσεων είναι χαίνουσα πληγή και για το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου οι εκκρεμείς υποθέσεις αγγιζουν τις 30.000. Τα αριθμητικά δεδομένα έδωσε σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) ο πρόεδρος του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου κ. Γιώργος Παναγιωτόπουλος επιβεβαιώνοντας την με γεωμετρική πρόοδο αύξηση των εκκρεμών υποθέσεων. «Είναι πολλές και συνεχώς αυξάνουν» επισημαίνει αποκαλύπτοντας ότι «ένας αριθμός, γύρω στις 2.000 με 2.500 υποθέσεις κάθε χρόνο παραμένουν εκκρεμείς, και στις 31 Δεκεμβρίου του 2006 έφθασαν περίπου στις 30.000». Στο κρίσιμο ερώτημα πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο των σωρευμένων δικογραφιών, ο πρόεδρος του ΣτΕ εκτιμά πως «θα πρέπει αφενός μεν ορισμένες κατηγορίες υποθέσεων να δικάζονται από τα Διοικητικά Δικαστήρια και να μην υπάρχει τρόπος αυτές οι υποθέσεις να έρχονται στη συνέχεια στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αφετέρου, θα πρέπει, η δίκη στο ΣτE να γίνει οικονομικώς πιο ακριβή».
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η θέση του κ. Παναγιωτόπουλου για την ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, καθώς θεωρεί ότι «η φύση του δικαστηρίου αυτού, δεν θίγει μόνο το Συμβούλιο της Επικρατείας, θίγει όλα τα δικαστήρια». Επεξηγώντας τη θέση την οποία διατυπώνει, τονίζει ότι «σήμερα ο έλεγχος της συνταγματικότητος είναι διάχυτος, δηλαδή όλα τα Δικαστήρια έχουν την αρμοδιότητα να κρίνουν και να κηρύξουν αντισυνταγματική μια διάταξη νόμου».
Οι «τηλεδιασκέψεις»
Για τις «τηλεδιασκέψεις» και την παροχή τηλεφωνικής ψήφου, ο κ. Παναγιωτόπουλος ξεκαθαρίζει ότι στο ΣτΕ «οι διασκέψεις για τη λήψη μιας απόφασης γίνονται πάντοτε ενώπιον όλων των μελών που ήταν στην έδρα και εάν ένας απουσιάζει, για οποιονδήποτε λόγο, η διάσκεψη ματαιώνεται και διεξάγεται άλλη ημέρα».
Ανέφερε χαρακτηριστικά, μάλιστα, ένα πρόσφατο παράδειγμα που αφορά την πολυσυζητημένη υπόθεση της χρήσης των καμερών κατά τις διαδηλώσεις εργαζομένων και τους λόγους που οδήγησαν στην καθυστέρηση λήψης απόφασης. «Τον Ιανουάριο του 2007 συζητήθηκε ενώπιον της Ολομελείας του ΣτΕ, αλλά από τον Φεβρουάριο του ιδίου έτους ο συνάδελφος Νικόλαος Ντούβας -είπε- έτυχε αναρρωτικών αδειών συνεχώς μέχρι τον Νοέμβριο του 2007, που ο Θεός τον πήρε κοντά του. Συνέπεια αυτού ήταν να καθυστερήσει η διάσκεψη, να μην γίνει τελικά και γι’ αυτό η υπόθεση αυτή οδηγήθηκε σε συζήτηση η οποία θα διεξαχθεί στις 11 Ιανουαρίου του 2008».
Σε ό,τι αφορά την αλληλεξάρτηση ανάμεσα στις δύο εξουσίες, την πολιτική και τη δικαστική, ο πρόεδρος του Στε εκτιμά ότι «υπάρχει διάκριση των δύο λειτουργιών». Δέχεται, ωστόσο, ότι «η ηγεσία των ανωτάτων δικαστηρίων επιλέγεται από το Υπουργικό Συμβούλιο, δηλαδή από ένα όργανο της Πολιτείας κατ’ εξοχήν πολιτικό, γεγονός το οποίο, όμως, δεν σημαίνει ότι υπάρχει εξάρτησις».
«Οι λειτουργίες του Συντάγματος, οι τρεις λειτουργίες του Συντάγματος, είναι χωρισμένες σύμφωνα με ρητή συνταγματική διάταξη και τα όργανα της κάθε λειτουργίας ασκούν τα καθήκοντά τους χωρίς το ένα να επεμβαίνει στα καθήκοντα του άλλου», λέει εμφαντικά.
Ερωτάται ο κ. Παναγιωτόπουλος στη συνέχεια εάν στη δικαστική του καριέρα δέχθηκε πιέσεις για να «δει» μια υπόθεση πιο ευνοϊκά. «Σημασία δεν έχει νομίζω εάν έγινε μια επίσκεψη ή αν έγινε ένα τηλεφώνημα ή όπως αλλιώς μπορεί να λεχθεί μια όχλησις. Σημασία έχει το αποτέλεσμα. Ο δικαστής, ανεξάρτητα αν δεχθεί όχληση ή όχι, πρέπει να κάνει πάντοτε το καθήκον του», αναφέρει με νόημα.
