Καλά Χριστούγεννα .Η γέννηση του Χριστού ας φέρει την ελπίδα.

Καλά Χριστούγεννα .Η γέννηση του Χριστού ας φέρει την ελπίδα.

Μέσα μας γίνεται η Γέννηση.

Έξω στέκει το σχήμα της –

Μας φανερώνεται…

(Γιώργος Θέμελης, ΙΙΙ. Φάτνη)

Τη γέννηση του θεανθρώπου γιορτάζουν σήμερα οι όπου γης Χριστιανοί. Το μήνυμα της αγάπης αναγεννάται και η ελπίδα αναπτερώνεται.

Υπάρχουν πολλοί  άνθρωποι που γιορτάζουν την γέννηση του Θεανθρώπου, μέρα χαράς ελπίδα για το αύριο, ενώ  κάποιοι άλλοι θρηνούν στην δυστυχία τους, άλλοι στο κρεβάτι  του πόνου, άλλοι στην αγωνία του αύριο, στην αναλγησία του σήμερα, άλλοι στέκονται ασάλευτοι  στις  προφυλακές φυλάνε Θερμοπύλες.

Όλα δεν είναι πολιτική γιασυτό δεν ασχολούμαι μέρα πούνε με την εσωτερική και την παγκόσμια κατάσταση. Όμως αυτή η  τραγωδία του διεθνούς περιβάλλοντος  και εσωτερικού προβλήματος ,πολλές φορές  μας έχει κάνει να ξεχάσουμε τον άνθρωπο και τον αγώνα του.

Τα προβλήματα μας  αγγίζουν, σχεδόν όλους.

Συνάντησα σήμερα στην ηλιόλουστη Αθήνα αρκετούς πολίτες με τις οικογένειες τους  που με γέλια και χαρές απολάμβαναν την μεγάλη αυτή Παραμονή. Χάρηκα αληθινά να βλέπω χαρούμενα πρόσωπα .

Συνάντησα  τις μέρες αυτές κάποιους που ενώ στην ζωή τους  υπηρέτησαν  με αυταπάρνηση την αρετή, την εντιμότητα  και το δίκαιο βρίσκονται στην έσχατη απόγνωση από την αδικία που δέχτηκαν, την κρίση και την κρατική αναλγησία  και περιμένουν απελπισμένοι ακόμα τα  χειρότερα.

Συνάντησα στο χρόνο που πέρασε κάποιους που ελπίζουν ακόμη και μουδωσαν και μένα ελπίδα γιατί την χρειάζομαι.

Είδα  μετά λεβέντες νέους , να αγωνιούν  δικαιολογημένα για αύριο τους Άκουσα και  τα συνήθη μηνύματα,  τα μηνύματα τους  χαιρετισμούς αλλά και   τις κραυγές, δεν άκουσα  όμως ένα αληθινά  καλό λόγο, ένα χάδι στην γιαγιά τον παππού, στον άπορο, στον σκηνίτη που περνάνε μαύρα Χριστούγεννα. Καλά τα ρεβεγιόν  υπάρχουν όμως οι πονεμένοι που χρειάζονται στοργή ,ένα χάδι και την αγάπη μας.

Μια συγγνώμη βρέ παιδιά, από κάποιον που θεωρεί ότι την οφείλει  .

Ο "μικρός" Χριστός να δώσει σε όλους την δύναμη να αλλάξουμε όλα όσα μας "μαυρίζουν" την ζωή μας. Σ’ολους αυτούς που πονάνε σήμερα παρηγοριά στον πόνο τους .  

Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος

να ’ν’ ήμερος να ’ναι άκακος

λίγο φαΐ λίγο κρασί

Χριστούγεννα κι Ανάσταση.

(Από τη συλλογή του Οδυσσέα Ελύτη (1911 – 1996) «Ο Ήλιος ο ηλιάτορας» (1971)

ΕΞΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΝΗΜΟΝΙΟ,Η ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

 ΕΞΗ ΧΡΟΝΙΑ  ΜΝΗΜΟΝΙΟ,Η ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

  ΕΞΗ ΧΡΟΝΙΑ  ΜΝΗΜΟΝΙΟ,Η ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ by ANTONIS P.ARGYROS on Scribd

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ

«Οπως στρώνει καθένας, έτσι και κοιμάται»

Παναγιώτης Κονδύλης

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ

Επιμένει στη πάγια  θέση της ότι τα Ίμια αποτελούν τουρκικό έδαφος η Τουρκία καθώς σήμερα το υπουργείο Εξωτερικών προχώρησε σε νέα απάντηση προς την ελληνική πλευρά. Την ιδία στιγμή  μάθαμε ότι επανάληψη των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό και εντατικοποίηση του διαλόγου, με κορύφωση το τριήμερο 9 με 11 Ιανουαρίου στη Γενεύη, αποφάσισαν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί στο χθεσινό τους δείπνο .Αποφάσισαν, επίσης, στις συναντήσεις της Γενεύης να παρουσιαστούν χάρτες επί του εδαφικού, ενώ στις 12 Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθεί πολυμερής διάσκεψη.  Ενώ ο  «παράφρονας»  Ερντογάν «κουράστηκε» να…κυνηγά την Ευρώπη!!! Και να απειλεί την μισή υφήλιο με πόλεμο. Μήπως να  θυμηθεί κανείς,  ότι στις 29 Σεπτέμβρη 1938 αρχίζει στο Μόναχο η τετραμερής διάσκεψη. Τη Γερμανία εκπροσωπεί ο Χίτλερ, την Αγγλία ο Τσάμπερλεν, τη Γαλλία ο Νταλαντιέ και την Ιταλία ο Μουσολίνι. Αντικείμενο της διάσκεψης είναι το μέλλον της Τσεχοσλοβακίας, την οποία ο Χίτλερ κατηγορούσε για καταπίεση των Γερμανών της Σουδητίας. Με την κατάπτυστη «Συμφωνία του Μονάχου», οι κυβερνήσεις της Αγγλίας και της Γαλλίας με την προτροπή της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ικανοποίησαν όλες τις απαιτήσεις του Χίτλερ και μετά ήλθε ο Πόλεμος!

Ώστε θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι οι Έλληνες και ο  ο Ερντογάν που αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος στο  Αιγαίο και θα «συζητήσουνι» για την λύση του Κυπριακού με την Ελλάδα .Τούτη την ώρα που έχει ανατραπεί το σύνολο του γεωπολιτικού σκηνικού  και της διεθνούς πολιτικής ασφάλειας, που ξεκινάει ένας νέος γεωπολιτικός πυρετός εμείς θα σπεύσουμε να λύσουμε τον Κυπριακό και το Αιγαίο ; μήπως οδηγούμεθα σε διάλογο Μηλίων Αθηναίων ;

Δουλεία ή πόλεμος!

 Οι Αθηναίοι το Μάρτιο του 416 π.Χ. εμφανίστηκαν στη Μήλο, έχοντας ως στόχο να πείσουν τους Μηλίους να προσχωρήσουν στη συμμαχία τους.

Σε κάποια φάση των «διαπραγματεύσεων», όταν οι Μήλιοι επέμεναν να επικαλούνται τις αρχές του διεθνούς δικαίου και της ηθικής (στον Θουκυδίδη οι πιο αδύναμοι αναφέρονται σε υψηλά ιδανικά!), οι Αθηναίοι απαντούν: «Απαίτησή μας είναι να επιτύχουμε όσα θεωρούμε δυνατά από εκείνα που έχουμε πράγματι στο μυαλό και οι δύο μας, αφού γνωρίζουμε καλά κι εσείς κι εμείς ότι σύμφωνα με την κρίση των ανθρώπων το δίκαιο λαμβάνεται υπόψη μόνο όταν και τα δύο αντίπαλα μέρη κατέχουν ίση δύναμη για την επιβολή του, και ότι όταν αυτό δεν συμβαίνει οι ισχυροί υλοποιούν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους...».

Δυστυχώς η Ιστορία επαναλαμβάνεται με την επίκληση του δικαίου του ισχυρού που δεν κερδίζει πάντοτε στις μάχες που δίνει, αλλά ηττάται από τον αδύνατο ενιότε και αυτό η Τουρκία το γνωρίζει. Άς μην ξεχνάμε ,:"Διότι κατοικούμε αυτήν την χώρα, χωρίς ούτε να εκδιώξουμε άλλους εξ αυτής ούτε να την καταλάβουμε έρημο ούτε να εγκατασταθούμε σε αυτήν ως ανάμεικτος ομάδα από διάφορα ανόμοια φύλα, απεναντίας είναι τόσον ευγενές και γνήσιο το γένος μας, ώστε τη χώρα, στην οποίαν είδαμε το πρώτο φως, εξακολουθούμε συνεχώς να κατοικούμε, διότι είμεθα Αυτόχθονες και μόνον εμείς από όλους τούς άλλους έχουμε το δικαίωμα να προσφωνούμε την πόλη μας με τις ίδιες λέξεις, δια των οποίων προσαγορεύομε τούς πλέον γνωστούς συγγενείς". (Ισοκράτης, «Πανηγυρικός», 24 -25) 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ :

 Και να θυμάσαι:

Αν εθελούσια δεν γονατίσεις,

ούτε νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν»

ΒΑΣΟΣ ΛΥΣΣΑΡΙΔΗΣ

Παναγιώτης Κονδύλης: όπως στρώνει καθένας, έτσι και κοιμάται

Παναγιώτης Κονδύλης: όπως στρώνει καθένας, έτσι και κοιμάται

.

Τις τελευταίες ημέρες επανέρχεται το όνομα του Παναγιώτη Κονδύλη, με αιτία αφιέρωμα του τελευταίου τεύχους του Γερμανικού Περιοδικού Φιλοσοφίας, με αναφορά στην εκτενή συνέντευξη που είχε δώσει ο Έλληνας φιλόσοφος στο Σπύρο Κουτρούλη και είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό «Νέα Κοινωνιολογία”.

Δίνονται αποσπάσματα από τη συνέντευξη αυτή, τα οποία είναι συγκλονιστικά. Για να κατανοήσουμε τη σημασία των λεγόμενών του, παίζει σημαντικό ρόλο το γεγονός ότι ειπώθηκαν πριν το 1998 που απεβίωσε. Τα γεγονότα των τελευταίων ετών επιβεβαιώνουν τα όσα διατύπωσε αυτό το θηριώδες μυαλό .

Ένα εξ΄αυτών είναι το παρακάτω : 

• «Αν ο Ελληνισμός θέλει να επιβιώσει ως διακεκριμένη ταυτότητα, το πρώτο που θα έπρεπε να κάνει θα ήταν να παράγει όσα τρώει. Δεν εννοώ διόλου κάποιαν οικονομική αυτάρκεια με την παλιά έννοια, αλλά την απαλλαγή από την πολιτική και την πρακτική του παρασιτικού καταναλωτισμού.Ένα βιώσιμο συλλογικό υποκείμενο οφείλει να εξάγει τουλάχιστον τόσα, όσα εισάγει, σ’ έναν ανοικτότερο κόσμο.Ειδάλλως είναι αναπόφευκτη:

η πτώση στα κατώτερα σκαλιά του διεθνούς καταμερισμού της εργασίας,

η καταχρέωση και

η πολιτικοστρατιωτική εξάρτηση.

Τις τελευταίες δεκαετίες ο Ελληνισμός προχώρησε γρήγορα προς αυτή την κατεύθυνση.

Η αναστροφή της απαιτεί

γενναία παραγωγική προσπάθεια,

προηγμένη τεχνογνωσία και

ριζική θεσμική εξυγίανση, καθώς και

ένα εκπαιδευτικό σύστημα εντελώς διαφορετικού επιπέδου.»

Το απόσπασμα αυτό ήταν μία εκλαΐκευση της κεντρικής ιδέας των Γεωπολιτικών και Στρατηγικών παραμέτρων ενός Ελληνοτουρκικού πολέμου.  Πρόκειται για μια συγκλονιστική ανάλυση με προφητικά στοιχεία εφάμιλλα του πατρός Παίσιου . Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε το 1997.

Σας παραθέτω ένα απόσπασμα από το κείμενο αυτό :

H τιθάσευση της Τουρκίας μέσω της ένταξής της στην «Ευρώπη» συνδέεται στενά με τις ελπίδες και με τα σφάλματα της ελληνικής πολιτικής. …….. Τα σφάλματα, πάλι, προκύπτουν από μιαν κακή εκτίμηση της σημασίας της «Ευρώπης» για την ανερχόμενη Τουρκία. Επειδή η Ελλάδα, αδυνατώντας να σταθεί μοναχή στα πόδια της, περιμένει τα πλείστα ή τα πάντα από άλλους τείνει εύλογα να προβάλλει τη δική της κατάσταση και διάθεση στην κατάσταση και διάθεση άλλων, νομίζοντας π.χ. ότι η «Ευρώπη» έχει για την Τουρκία την ίδια απόλυτη σημασία όσο για την Ελλάδα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία θα επιδιώξει να πάρει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ό,τι περισσότερο μπορεί· όμως για την ευρασιατική Τουρκία η Ευρώπη είναι μόνον ένα πεδίο δραστηριότητας ανάμεσα σε άλλα, ενώ για την Ελλάδα αποτελεί ουσιαστικά το μοναδικό· γιατί στα Βαλκάνια δεν έχει ούτε την οικονομική ούτε τη στρατιωτική δύναμη να παίξει ηγεμονικό ρόλο, κι αυτός βέβαια δεν επιτυγχάνεται επειδή δέκα ή είκοσι μικρομεσαίοι κάνουν κέρδη στη Ρουμανία ή τη Σερβία. Με άλλα λόγια, η σχέση της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πιο σύνθετη απ’ ό,τι η σχέση της Ελλάδας προς αυτήν και μπορεί να συγκεφαλαιωθεί ως εξής: η Ευρωπαϊκή Ένωση εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα μιας Τουρκίας σήμερα 62 και αύριο 100 εκατομμυρίων κατοίκων, παράλληλα όμως τα ζωτικά της συμφέροντα δεν της επιτρέπουν να απογοητεύσει πλήρως την τουρκική πλευρά· η Τουρκία παραμένει σε σημαντικό βαθμό ανεξάρτητη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, παράλληλα όμως τα δικά της ζωτικά συμφέροντα τής υπαγορεύουν να διατυπώνει προς την Ένωση ποικίλα, κυρίως οικονομικά αιτήματα.

 Μέσα στη διελκυστίνδα αυτή θα διεξάγεται στις επόμενες μία ή δύο δεκαετίες ένα συνεχές παζάρι, με εντάσεις και με υφέσεις, όπου τα τουρκικά αιτήματα συχνά θα υποστηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες άλλωστε μόλις πρόσφατα ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να αποδεχθεί την Τουρκία ως πλήρες μέλος. Κατά πασά πιθανότητα, τα σπασμένα αυτού του παζαριού θα τα πληρώσει η Ελλάδα. Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση (και πάντως τα ισχυρότερα μέλη της), μη μπορώντας να δώσει στην Τουρκία όλα όσα επιθυμεί, θα επιδιώκει να την κατευνάσει με ελληνικά έξοδα, πιέζοντας δηλαδή την Ελλάδα να δεχθεί τις τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Αν αυτό πράγματι συμβεί, όπως φοβούμαι εντονότατα, τότε θα δούμε μια ακόμη από τις τραγικές εκείνες ειρωνείες, τις όποιες τόσο συνηθίζει η Ιστορία.

 Ενώ δηλαδή η Ελλάδα προσανατολίσθηκε ψυχή τε και σώματι στην «Ευρώπη» για να διασφαλισθεί από τον τουρκικό κίνδυνο, ακριβώς ο ευρωπαϊκός της προσανατολισμός θα μεταβληθεί σε όργανο de facto μετατροπής της σε δορυφόρο της Τουρκίας. Η τουρκική επιρροή θα ασκείται πάνω στην Ελλάδα όχι άμεσα, αλλά – κάπως μετριασμένη – μέσω των ευρωπαϊκών και των αμερικανικών αγωγών, και δεν αποκλείεται η ελληνική πλευρά, ανίσχυρη κι αναζητώντας παρηγοριές ή εκλογικεύσεις, ν’ αρχίσει κάποτε να θεωρεί κι η ίδια τις υποχωρήσεις έναντι της Τουρκίας ως αυτονόητο μέρος και αυτονόητο καθήκον του «εξευρωπαϊσμού» της αφού μάλιστα οι «πολιτισμένοι άνθρωποι», που έχουν ξεπεράσει τους «εθνικιστικούς αταβισμούς», δεν ξεκινούν πολέμους για πράγματα τόσο απαρχαιωμένα μέσα στον εκλεπτυσμένο μας κόσμο όσο είναι δα τα κυριαρχικά δικαιώματα. 

 Μήπως αυτά σημαίνουν ότι η Ελλάδα οφείλει να ξεκόψει από τις σημερινές της συμμαχίες; Βεβαίως όχι, καθώς εναλλακτική λύση δεν υπάρχει. Αλλά η ελληνική πλευρά πρέπει να κατανοήσει έμπρακτα, κι όχι μόνον λεκτικά, ότι η αξία μιας συμμαχίας για ένα της μέλος καθορίζεται από το ειδικό βάρος του τελευταίου μέσα στο σύνολο της συμμαχίας.Πιο λιανά: οι σύμμαχοι αξίζουν για σένα τόσο, όσο αξίζεις εσύ γι’ αυτούς. Καμιά συμμαχία και καμιά προστασία δεν κατασφαλίζει όποιον βρίσκεται μαζί της σε σχέση μονομερούς εξάρτησης. Τα «δίκαια» της Ελλάδας δεν εντυπωσιάζουν κανέναν, όσο πίσω τους βρίσκεται ένας παρίας με διαρκώς απλωμένο το χέρι, κάποιος που ζει από δάνεια, επιδοτήσεις και «προγράμματα στήριξης».

…..Οι μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες, που συναπαρτίζουν τον ελληνικό πολιτικό και παραπολιτικό κόσμο, δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν ιστορικά προβλήματα τέτοιας έκτασης και τέτοιου βάθους, ίσως να καταρρεύσουν ακόμα και στην περίπτωση όπου θα βρεθούν μπροστά στη μεγάλη απόφαση να διεξαγάγουν έναν πόλεμο γιατί, αν ο πόλεμος είναι συνέχεια της πολιτικής, ποιος πόλεμος θα συνεχίσει μια σπασμωδική πολιτική;

Οι ευρύτερες μάζες, καθοδηγούμενες από το ίδιο ένστικτο της βραχυπρόθεσμης αυτοσυντήρησης, έχουν βρει τη δική τους ψυχολογικά βολική λύση:

το έθνος το υπηρετούν ανέξοδα περιβαλλόμενες γαλανόλευκα ράκη, οπότε το καλεί η περίσταση, και έχοντας κατόπιν ήσυχη συνείδηση το κλέβουν μόνιμα με παντοειδείς τρόπους: από τη φοροδιαφυγή, την αισχροκέρδεια και τα «αυθαίρετα» ίσαμε τα ευκολοαπόκτητα πτυχία, τη χαμηλή παραγωγικότητα εργασίας (ούτε το 50% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης!) και την κραυγαλέα ανισότητα ανάμεσα σ’ ό,τι παράγεται και σ’ ό,τι καταναλώνεται, με αποτέλεσμα την καταχρέωση και την πολιτική εξάρτηση του τόπου.

Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας μόνον όσα πράττονται και αφήσουμε εντελώς στην άκρη την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους οι πράττοντες, τότε φαίνεται να βρισκόμαστε σε συλλογική αναζήτηση της ιστορικής ευθανασίας, υπό τον όρο να σκηνοθετηθούν έτσι τα πράγματα, ώστε κανείς να μην έχει την άμεση ευθύνη, και επίσης υπό τον όρο να τεχνουργηθούν απροσμάχητες ανακουφιστικές εκλογικεύσεις («ελληνοκεντρικές» ή «εξευρωπαιστικές», αδιάφορο). Τις τραγωδίες ή τις κωμωδίες, που μπορούν να περιγράψουν με τις αρμόζουσες αποχρώσεις αυτήν την ιδιαίτερη κοινωνική και ψυχολογική κατάσταση, θα τις γράψουν ίσως άλλοι. Εμένα μου έρχεται στον νου η τετριμμένη, αλλά πάντοτε ευθύβολη θυμοσοφία: όπως στρώνει καθένας, έτσι και κοιμάται.”

ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΟΙ ΛΑΟΙ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ: να σκεφτούμε μήπως επιτελους τις πολιτικές να τις καθορίζουν οι εκλεγμένοι αρχοντες μας(δηλαδή οι λαοι ) και όχι οι αγορές ;(δηλαδή οι τραπεζίτες)

 

«ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ ΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ»

«ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ ΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ»

(αφιερωμένο στην ιερη μνήμη των πολεμιστών του 1940-1944)

1.-Θερμοπύλες το 480 π.Χ. Ο Λεωνίδας, όταν ο Ξέρξης του ζήτησε να παραδώσει τα όπλα, του απήντησε το περίφημο «μολών λαβέ»!

2,-Στις 21 Μαΐου 1453, ο σουλτάνος έστειλε πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη. Ζητούσε την παράδοση της πόλης με την υπόσχεση να επιτρέψει στον Αυτοκράτορα και σε όσους το επιθυμούσαν να φύγουν με τα υπάρχοντά τους. Ο Κωνσταντίνος απάντησε :

«Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοὶ δοῦναι οὔτ' ἐμὸν ἐστίν οὔτ' ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ• κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως άποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν.»

Δηλαδή, σε σύγχρονη απόδοση:

«Το να σου (παρα)δώσω όμως την πόλη ούτε σε εμένα επαφίεται ούτε σε άλλον από τους κατοίκους της• διότι με κοινή απόφαση οι πάντες θα αποθάνουμε αυτοπροαίρετα και δεν θα υπολογίσομε τη ζωή»

3.-Το ελληνικό Έθνος αισθάνεται ιδιαίτερη υπερηφάνεια, για το μεγάλο ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, το οποίο αντέταξε η Ελλάς  κατά τον βαθύ όρθρο της ιστορικής εκείνης ημέρας. Ήταν η αρχή μιας εκστρατείας που όλοι τη λένε "Έπος του 1940 " που κάλυψε ένα ένδοξο μέρος της ελληνικής ιστορίας. Ας δούμε πώς οι Έλληνες διανοούμενοι  αντέδρασαν :

«Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ[1]ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

"Είναι δύο εβδομάδες τώρα, που ένα τελεσίγραφο μοναδικό στα διπλωματικά χρονικά των Αθηνών για το περιεχόμενον, την ώρα και τον τρόπο που το παρουσίασεν η Ιταλία κάλεσε την Ελλάδα να της παραδώση τα εδάφη της, να αρνηθή την ελευθερία της και να κατασπιλώση την τιμή της.

Οι Έλληνες δώσαμε στην ιταμή αυτή αξίωσι της φασιστικής βίας, την απάντησι που επέβαλαν τριών χιλιάδων ετών (σημ. Φ.Μ.: καιπλέον) παραδόσεις, χαραγμένες βαθειά στην ψυχή μας, αλλά και γραμμένες στην τελευταία γωνιά της ιερής γης με το αίμα των μεγαλυτέρων ηρώων της ανθρωπίνης ιστορίας. Και αυτή τη στιγμή κοντά στο ρεύμα του Θυάμιδος και στις χιονισμένες πλαγιές της Πίνδου και των Μακεδονικών βουνών πολεμούμε, τις περισσότερες φορές με τη λόγχη, αποφασισμένοι να νικήσουμε ή να αποθάνουμε μέχρις ενός.

Σ' αυτό τον άνισο σκληρότατο αλλά πεισματώδη αγώνα, που κάνει τον λυσσασμένο επιδρομέα να ξεσπάζη κατά των γυναικών, των γερόντων και των παιδιών, να καίη, να σκοτώνη, να ακρωτηριάζη, να διαμελίζη τους πληθυσμούς στις ανοχύρωτες και άμαχες πόλεις μας και στα ειρηνικά χωριά μας, έχουμε το αίσθημα ότι δεν υπερασπιζόμαστε δική μας μόνον υπόθεσι: Ότι αγωνιζόμεθα για την σωτηρία όλων εκείνων των Υψηλών αξιών που αποτελούν τον πνευματικό και ηθικό πολιτισμό, την πολύτιμη παρακαταθήκη που κληροδότησαν στην ανθρωπότητα οι δοξασμένοι πρόγονοι και που σήμερα βλέπουμε να απειλούνται από το κύμα της βαρβαρότητος και της βίας. Ακριβώς αυτό το αίσθημα εμπνέει το θάρρος σε μας τους Έλληνες διανοουμένους, τους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης, ν' απευθυνθούμε στους αδελφούς μας όλου του Κόσμου για να ζητήσουμε όχι την υλική αλλά την ηθική βοήθειά τους. Ζητούμε την εισφορά των ψυχών, την επανάστασι των συνειδήσεων, το κήρυγμα, την άμεση επίδρασι, παντού όπου είναι δυνατόν, την άγρυπνη παρακολούθησι και την ενέργεια για ένα καινούργιο πνευματικό Μαραθώνα που θα απαλλάξη τα δυναστευόμενα Έθνη από τη φοβέρα της πιο μαύρης σκλαβιάς που γνώρισε ως τώρα ο κόσμος.

Κωστής Παλαμάς, Σπύρος Μελάς, Άγγελος Σικελιανός, Γεώργιος Δροσίνης, Σωτήρης Σκίπης, Δημήτριος Μητρόπουλος, Κ. Δημητριάδης, Νικόλαος Βέης, Κ. Παρθένης, Ιωάννης Γρυπάρης, Γιάννης Βλαχογίαννης, Στρατής Μυριβήλης, Κώστας Ουράνης, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, Αρίστος Καμπάνης.»

4.-2016.-Η Ιστορία επαναλαμβάνεται; Ο Νεοσουλτάνος της Άγκυρας, απειλεί την Ελλάδα ,όπως απειλούσε  το 1940 κι ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ  Μιλώντας σε περιφερειακούς διοικητές της Τουρκίας ο Τούρκος πρόεδρος τόνισε μεταξύ άλλων: «Το 1920 μας έδειξαν τη Συνθήκη των Σεβρών για να μας πείσουν το 1923 για τη Συνθήκη της Λωζάνης. Και κάποιοι προσπάθησαν να μας το παρουσιάσουν αυτό ως νίκη». «Με τη Συνθήκη της Λωζάνης» συνέχισε ο πρόεδρος της Τουρκίας, «δώσαμε στους Έλληνες τα νησιά, που αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου, θα ακουστείς απέναντι. Είναι αυτό νίκη;»

Το καθεστώς του Αιγαίο, συνδιαμορφώνουν διμερείς και διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις. Κύριες Συνθήκες θεωρούνται η Συνθήκη της Λωζάννης (1923), η Συνθήκη ειρήνης των Παρισίων, η οποία ρύθμιζε τη διάδοχη κατάσταση στα Δωδεκάνησα  (1947 ως συνέχεια του ιταλοτουρκικού Πρωτοκόλλου του 1932),αυτά θέλει να ανατρεψει ο Σουλτάνος.Ραγδαία κλιμάκωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις σημειώνεται τις τελευταίως καθώς με ΝΟΤΑΜ η Τουρκία αμφισβητεί  καθαρά τα σύνορα στο Αιγαίο και  την ελληνική κυριαρχία .

Το ιδεώδες για την Τουρκία θα ήταν να διαπραγματευθεί κάποτε με την Ελλάδα από την ίδια θέση όπως με την Κύπρο κι αυτό θα ήταν ένα νέο 1922,ένα νέο 1974 και η μόνη απάντηση είναι :

«ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ ΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ»

---

[1] Εφημερίδα "Νέα Ελλάς", 10 Νοεμβρίου 1940

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ 180 ΧΡΟΝΙΑ

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ 180 ΧΡΟΝΙΑ

ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ

Στις 14 Απριλίου 1837 με βασιλικό διάταγμα του Οθωνα ιδρύεται το «Αθήνησιν Πανεπιστήμιο», το πρώτο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα στη σύγχρονη εποχή και μοναδικό για πολύ καιρό στη Χερσόνησο του Αίμου, μετά την κατάργηση της  «Ιονίου Ακαδημίας» το 1865 .

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είχε προφητεύσει όταν κτιζόταν το πανεπιστήμιο ότι «το σπίτι τούτο 'δώ θα φάει το σπίτι εκείνο» και εννοούσε το παλάτι και την Αυλή του Οθωνα  με τον αυταρχισμό των οποίων θα ερχόταν σύντομα σε ρήξη το Πανεπιστήμιο ως φορέας καινοτόμων ιδεών και αντιλήψεων.

Δημοσιεύθηκε πρόσφατα η είδηση «Εννέα Έλληνες ακαδημαϊκοί περιλαμβάνονται στη λίστα των περίπου 3.000 ερευνητών με τη μεγαλύτερη επιρροή, παγκοσμίως.[i]

Καθημερινά ακούμε τις κακές ειδήσεις για τα Πανεπιστήμια μας και δυστυχώς υπάρχουν και κακές ειδήσεις και προβλήματα και στρεβλώσεις, αυτό που δεν ακούμε είναι για την «αριστεία » που προωθούν. Ερευνητές από 3 Ευρωπαϊκές χώρες, τη Γερμανία, την Ελλάδα (από το ΕΚΠΑ) και τη Σουηδία, ανακάλυψαν νέο μηχανισμό που εμπλέκεται στην αρτηριοσκλήρυνση, της πρώτης αιτίας καρδιαγγειακών νοσημάτων και θανάτων στον ανεπτυγμένο κόσμο, η είδηση χάθηκε στην καθημερινότητα μας .

Τα προβλήματα ή ελλείψεις στις υποδομές, η δυσαναλογία του αριθμού διδασκόντων προς διδασκομένους, αλλά και ο μεγάλος αριθμός εισακτέων, είναι μερικά από τα προβλήματα που εντοπίζονται στα ακαδημαϊκά ιδρύματα της χώρας (ΑΕΙ και ΤΕΙ), όπως προκύπτει από την αξιολόγηση της Αρχής Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα που έχει πραγματοποιηθεί σε 33 πανεπιστήμια.

Από την αξιολόγηση προκύπτουν πολλές θετικές εκτιμήσεις, αλλά και ορισμένες αρνητικές. Μεταξύ των θετικών αποτιμήσεων περιλαμβάνεται το υψηλό επίπεδο των μελών ΔΕΠ, το αξιόλογο ερευνητικό έργο (σε σχέση με την χρηματοδότηση) και οι διεθνείς συνεργασίες, τα ικανοποιητικά προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών, η ανεπτυγμένη κινητικότητα των φοιτητών, η σύνδεση διδασκαλίας και έρευνας, η ανάπτυξη δεσμών με την κοινωνία και τους παραγωγικούς φορείς.  H υποχρηματοδότηση και   υποστελέχωση των ελληνικών πανεπιστημίων σύμφωνα με τους διεθνείς δείκτες, η αναλογία καθηγητών και υπαλλήλων προς φοιτητές στη χώρα μας είναι από τις χειρότερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν μπορώ να λησμονήσω την απαράδεκτη  κατάσταση που επικρατεί στο θεσμικό πλαίσιο ,όπου ο νόμος  4009/2011 έχει υποστεί και υφίσταται τόσες τροποποιήσεις που πρέπει ο ερμηνευτής του να έχει και μαντικές ικανότητες ,αφού δεν υπάρχει ρύθμιση που ψηφίζει η Βουλή που να περιέχει μεταβολή του θεσμικού αυτού νόμου. Επιτέλους ας συμφωνήσουν όλοι, ότι το θεσμικό πλαίσιο δεν μπορεί ν’αλλάζει χωρίς μελέτη και κυρίως τις αναγκαίες συναινέσεις. Εκείνοι που υφίστανται τη ταλαιπωρία πέραν των ακαδημαϊκών  μελών της κοινότητας  είναι οι φοιτητές, οι αποδέκτες των υπηρεσιών των Πανεπιστημίων μας αφού η σίτιση ,η στέγαση και οι μεταφορές από και προς το Πανεπιστήμιο τα  κενά καθηγητών αλλά και μαθήματα που δεν υποστηρίζονται, είναι μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές μας .Σε πείσμα των καιρών είναι ωραίο να μιλάμε για το Πανεπιστήμιο, αλλά θα πρέπει να έχουμε και μια εικόνα για το τι έργο παράγεται σε αυτό και υπό ποιες συνθήκες, η καθημερινότητα αναδεικνύει δυστυχώς την αρνητική εικόνα ενός πολύπλευρου έργου. Δεν πρέπει κανείς να κρύβει την πραγματικότητα μάλλον θα πρέπει να υποστηρίζει και την προσπάθεια, άλλωστε αύτη γίνεται για τα παιδιά μας .Δεν μιλά σχεδόν κανείς στο τιτάνιο έργο που επιτελούν τα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία στις υπηρεσίες υγείας ,δεν ασχολείται κανείς με τα τεράστια επιτεύγματα της έρευνας των Ελληνικών Πανεπιστημίων και την ποιότητα των Ελληνικών Πτυχίων . Η αναθεώρηση του άρθρου 16 Σ θα δώσει ελπίζουμε νέα ώθηση στην λειτουργία της Ανώτατης Παιδείας, με στόχο να απαλυνθούν τα μεγάλα λειτουργικά  και οργανωτικά προβλήματα της Ανώτατης Παιδείας.  Η εξέλιξη των πραγμάτων θέλει τα πανεπιστήμια να πρωταγωνιστούν και πάλι και θα αγωνίζονται για να μην ιδιωτικοποιηθεί η γνώση και μεταβληθεί σε προϊόν εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Η κοινωνία  έχει ανάγκη από ένα μοντέλο πανεπιστημίου το οποίο, χωρίς να αρνείται την ιστορική του ευθύνη καλλιέργειας και μεταλαμπάδευσης των παραδοσιακών ανθρωπιστικών και πολιτισμικών αξιών ν’ ανοίγει τα φτερά του στην έρευνα στον ανταγωνισμό και τις  υπηρεσίες ποιότητας.

Πολλές φορές, καλούμαστε να κάνουμε εκείνες τις επιλογές στη ζωή μας, οι οποίες πρόκειται να επηρεάσουν είτε θετικά, είτε αρνητικά το μελλοντικό εαυτό μας, η πιο σημαντική επιλογή μας πρέπει να είναι η Παιδεία, μακριά από τις αδυναμίες και στρεβλώσεις του σήμερα και τα πολλά άσχημα που υπάρχουν.

Τα 180  χρόνια που πέρασαν από το 1837 ,ήταν πολύ δύσκολα χρόνια μιας ανάβασης πνευματικής γεμάτης κόπο ,δοκιμασίες ,χαρές και πίκρες.

Τι κράτησε όρθια  τα Πανεπιστήμια μας ;

Η αμετακίνητη  πεισματική πίστη του Λαού μας και των Δασκάλων του στους φορείς αυτούς της γνώσης και της Εθνικής Αυτογνωσίας.

ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ

---

[i] Πηγή: Εννέα Έλληνες ακαδημαϊκοί ανάμεσα στους 3.000 με την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ Ο ΑΙΑΝΤΑΣ;

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ Ο ΑΙΑΝΤΑΣ;

Ο Όμηρος αναφέρει παραστατικά πως την Τροία, δεν την εκπόρθησε η πολεμική τέχνη και η παλικαριά των Ελλήνων, αλλά η εξυπνάδα του Οδυσσέα. Συνέλαβε το τέχνασμα του Δούρειου Ίππου και πείστηκαν οι Τρώες να ανοίξουν τις πόρτες .....

Ο έξυπνος Οδυσσέας χαρισε τη νίκη . Γι αυτό και του χάρισε ο Αγαμέμνων τα όπλα του Αχιλλέα. Όταν προηγουμένως ο Πάτροκλος και ο Αχιλλέας σκοτώθηκαν, ο Αίας πέτυχε να αντιμετωπίσει πλήθος εχθρών και να αποσπάσει από τα χέρια τους τα σώματα των νεκρών ηρώων.

Εξοργίστηκε όμως, όταν τα όπλα του νεκρού Αχιλλέα δόθηκαν τιμητικά στον Οδυσσέα και νιώθοντας εξαιρετικά μειωμένος, κρίθηκε κατώτερος των περιστάσεων σε σημείο που αποπειράθηκε να δολοφονήσει τους αρχηγούς των Αχαιών.

Τότε η θεά Αθηνά του προκάλεσε πνευματική διαταραχή και τον έκανε να ξεσπάσει πάνω σε ένα κοπάδι πρόβατα. Όταν συνήλθε το πρωί και διαπίστωσε σε πόσο οικτρή κατάσταση είχε περιπέσει και απο ντροπή και αξιοπρέπεια τερμάτισε την ζωή του, πέφτοντας πάνω στο ξίφος του.

ΕΝΑ ΝΕΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ «ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ» Νέοι κίνδυνοι για τα εθνικά μας συμφέροντα .

ΕΝΑ ΝΕΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ «ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ»
Νέοι κίνδυνοι για τα εθνικά μας συμφέροντα .

Του ΑΝΤΩΝΗ Π.ΑΡΓΥΡΟΥ

Στις  μέρες που ζούμε ,η αβεβαιότητα έχει  γίνει  η μοναδική βεβαιότητα και η γεωπολιτική αρρυθμία κυριεύει την περιοχή μας την Ευρώπη  και τον Κόσμο ολόκληρο. Όλοι οι ρεαλιστικά σκεπτόμενοι παράγοντες αναγνώριζαν μέχρι χθες ότι δεν υπάρχει στρατιωτική απάντηση στο δράμα της Συρίας και στο πρόβλημα του Ισλαμικού Κράτους, παρά μόνον πολιτική λύση με τη συνδρομή της Ρωσίας και του Ιράν. 

Η κρίση μαίνεται και εντείνεται σ’ όλα τα μέτωπα και  ο τρομοκρατικός ζόφος εγκαταστάθηκε πλέον στο κέντρο της Ευρώπης, με τις πρόσφατες εγκληματικές ενέργειες σε Ευρωπαϊκές Χώρες . Ο τρόμος εχει κυριεύσει ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο. 

Με εξαίρεση την Τυνησία, ο απολογισμός της «Αραβικής Άνοιξης» είναι απολύτως εφιαλτικός. Αίγυπτος και Μπαχρέιν (στη δεύτερη περίπτωση, μετά την εισβολή τεθωρακισμένων της Σαουδικής Αραβίας, που συνέτριψε την εξέγερση) οπισθοδρόμησαν σε μια χειρότερη κατάσταση πραγμάτων. Λιβύη και Υεμένη αποτελούν πλέον κράτη-φαντάσματα, κίνδυνος για την παγκόσμια ειρήνη . Όσο για τη Συρία, βρίσκεται στο χείλος της διάλυσης, ύστερα από πέντε χρόνια τρομερού εμφυλίου πολέμου που έχει στοιχίσει πάνω από 250.000 νεκρούς, 4 εκατομμύρια. πρόσφυγες και 7.500.000 εκτοπισμένους, σε συνολικό πληθυσμό 23 εκατομμύρια, μια Χώρα χωρίς Λαό.

Ταυτόχρονα στην Τουρκία μετά το «οπερετικό» αλλά και πολύνεκρο πραξικόπημα, η νέα  κατάσταση που δημιουργείται είναι ένα «νεοσουλτανικό» κράτος που διώκει το φρόνημα και περιφρονεί πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών του και που μαγεύεται πλέον με την ιδέα νέων ευκαιριακών συμμαχιών με τους ακόμη ως χθες «άσπονδους» εχθρούς του και με προφανή στόχο  να αποτρέψει την δημιουργία Κουρδικού Κράτους ,στο μαλακό του υπογάστριο που μπορεί κάτι τέτοιο να αποτελέσει την απαρχή της αυτοδιάλυσης της Τουρκίας. Ο παντοδύναμος Ερντογάν έχει κλείσει περισσότερες από 130 εφημερίδες, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, εκδοτικούς οίκους και πρακτορεία ειδήσεων. Έχει εκδώσει εντάλματα σύλληψης σε βάρος 100 περίπου δημοσιογράφων και έχει ήδη συλλάβει περισσότερους από 40. Και βέβαια, έχουμε τις δεκάδες χιλιάδες απολύσεων στρατιωτικών, αστυνομικών, πρακτόρων της μυστικής υπηρεσίας, δικαστικών, ακόμα και πολιτικών δημοσίων υπαλλήλων. ’Εντυπωσιακές ανατροπές στις μέχρι σήμερα γεωπολιτικές ισορροπίες στην ανατολική περιφέρεια της Ελλάδας, που καταδεικνύουν την επικινδυνότητα και το ασταθές του γεωπολιτικού περιβάλλοντος και για την χώρα μας, συντελούνται ταυτόχρονα αυτή την στιγμή.

Με μία δήλωση που πριν από ένα μήνα μόλις θα φάνταζε ως "κακό ανέκδοτο", ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Μ.Γιλντιρίμ ανακοίνωσε ότι "Η βάση του Ιντσιρλίκ είναι στη διάθεση της Ρωσίας αν το ζητήσει επίσημα"! (ανεπίσημα έχουν γίνει οι επαφές, όπως δημοσιογραφικά μεταδίδεται) ενώ η Τουρκική κυβέρνηση έχει αναρτήσει επιγραφή στην είσοδο της βάσης με την οποία καλεί την κυβέρνηση των ΗΠΑ "Να σεβαστεί την επιθυμία του τουρκικού λαού"! Η Τουρκία πλέον στρέφεται ανοιχτά κατά των ΗΠΑ, ενώ φαίνεται ότι ο σημερινός στόχος της Ρωσίας, μέσω Τουρκίας είναι η ανατροπή του  αμυντικού σχεδιασμού του ΝΑΤΟ !

Ο αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Mikhail Bogdanov, είπε ότι Ιράν, Τουρκία και Ρωσία "έχουν ξεκινήσει συζητήσεις δημιουργίας συνασπισμού κρατών!

"Οι τρεις χώρες που προανέφερα θα σχηματίσουν συνασπιμό με στόχο την επίλυση του πολέμου στην Συρία" !

Ένα νέο «ανατολίτικο παζάρι» διεξάγεται στην περιοχή όπου  η Τουρκία ετοιμάζεται να τα παίξει όλα για όλα εκβιάζοντας,απειλώντας και επιδειοκνυας πάσει δυνάμει να ανατρέψει την δημιουργία Κουρδικού κράτους.

Μια αιφνιδιαστική εξέλιξη που δείχνει μια "Μεγάλη Ευρασία" είχαμε πριν λίγο καθώς η Ρωσία απέκτησε αεροπορική βάση στο Ιράν, η Κίνα ανακοίνωσε την επίσημη εμπλοκή της στη Συρία και η Τουρκία φέρεται ότι δέχεται να κλείσει τα σύνορα και να ακολουθήσει τη γεωπολιτική στροφή προς Μόσχα(;). 

Την ιδία ώρα η Ευρώπη προσπαθεί να συνέλθει από το BREXIT παραμένει εντελώς άβουλη και αδύνατη να παρακολουθήσει την νέα συνταρακτική πραγματικότητα που μπορεί να φέρει ακόμη και μια νέα «Γιάλτα», ενώ η από το τέλος του β’ Παγκοσμίου Πολέμου κυρίαρχη δύναμη στη περιοχή οι ΗΠΑ, φαίνεται εύλογα  να αγωνιούν μπροστά στον εφιάλτη που άνοιξε η νέα πραγματικότητα ,ο οποίος επιτείνεται από την αβεβαιότητα της προεδρικής εκλογής του Νοεμβρίου.

Είναι προφανές ότι κάποιοι θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο, να μας εμπλέξουν στις δικές τους περιπέτειες και στα «ανατολίτικα παζάρια» και  καλό θα ήταν να επαγρυπνούμε και κατά την ταπεινή μου γνώμη να απέχουμε .Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραβιάσουμε τον νομικό μας πολιτισμό παραδίδοντας τους Τούρκους στρατιωτικούς που ζήτησαν πολιτικό άσυλο. Υπάρχουν προφανείς  κίνδυνοι για τα εθνικά μας συμφέροντα. Το ενδεχόμενο στην ατζέντα του Ερντογάν τώρα που τα έχει «σηκώσει όλα στον αέρα» στην προσπάθεια να διαμορφώσει μια Τουρκία «κομμένη και ραμμένη» στα μέτρα του, αποτελεί τον προβληματισμό άρθρου που δημοσιεύει ο ιστοχώρος Euractiv, σε άρθρο γνώμης του Αμερικανού πρώην διπλωμάτη  Άρθουρ Χιουζ…αλήθεια ποοιος ξέρει ποια θα είναι η συνεχεια;

Όμως δεν πρέπει να ξεχνούμε  ότι στην ευρύτερη περιοχή μας  ότι γίνεται σύγκρουση μεγάλων με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία  και η παροιμία λέγει:

 «Διότι όταν τσακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια, ιδίως όταν τα τελευταία επιμένουν να παραμένουν στον βάλτο. »

ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ

23/8/2016

ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΑΠΕΤΥΧΕ ,ΜΕΤΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;

Του ΑΝΤΩΝΗ Π.ΑΡΓΥΡΟΥ 

 Τουρκία :όλα δείχνουν ότι η απόπειρα πραξικοπήματος από μέρος του στρατού απέτυχε.

Το στρατιωτικό πραξικόπημα που εκδηλώθηκε στην Τουρκία, το βράδυ της  Παρασκευής, φαίνεται σταδιακά και σταθερά να υποχωρεί. Το βράδυ της 15ης Ιουλίου 2016 θα μείνει στην ιστορία ως το πέμπτο στρατιωτικό πραξικόπημα στην σύγχρονη Ιστορία της Τουρκίας.  Ο Ρετζέπ Ταγίπ  Ερντογάν, επέστρεψε στην  Κωνσταντινούπολη.

Καταλυτικό ρόλο στην αποτυχία του πραξικοπήματος ήταν : α)η παρουσία των τηλεοπτικών μέσων στους  δημόσιους χώρους, β) η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης  και η χρήση τους από την Κυβέρνηση,γ) η παρουσία του κόσμου στους δρόμους, που αντέδρασε στην απόπειρα πραξικοπήματος. δ) Η ύπαρξη χαμηλού ηθικού του στρατεύματος, απέναντι στην καθολική λαϊκή αντίδραση .

Το πραξικόπημα θα έχει σημαντικές βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες :

Η απόπειρα πραξικοπήματος στη Τουρκία και  αποτυχία του ,είναι πρώτα απ' όλα  νίκη της Δημοκρατίας που πρέπει να χαιρετήσουμε.

Επισημαίνουμε όμως ότι στη Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ  Ερντογάν, η Δημοκρατία δεινοπαθεί (διώξεις αντιφρονούντων, του τύπου κλπ), είναι μια «δημοκρατία αλλά Τούρκα»

 Δεν παραγνωρίζεται ότι η Τουρκία παίζει στην στρατηγική της Δύσεως,  έναν ρόλο-κλειδί στην Μέση Ανατολή  και την Ρωσία-Κίνα .

Το πραξικόπημα δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στο εσωτερικό του στρατεύματος και προκαλεί εύλογες αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα του Ερντογάν στην διακυβέρνηση της χώρας σε σχέση με το  στρατευμα.

Παράλληλα αναδεικνύει την πραγματικότητα, ότι η Τουρκία είναι  μια χώρα διχασμένη και πλέον κατέστη παράγοντας ανασφάλειας  στην περιοχή. Ο  εσωτερικός διχασμός ,τα αυτονομιστικά κινήματα ,η σύγκρουση με την Συρία, το Κουρδικό και η ηθική ατίμωση του Τουρκικού Στρατού με το πραξικόπημα, αναδεικνύουν την κατάρρευση μιας μεγάλης περιφερειακής δύναμης.

 Η Τουρκία απειλείται από μια εσωτερική σύγκρουση στην οποία  αναμφισβήτητα θα θελήσουν να πάρουν μέρος και οι Κουρδοι που  αποτελούν και το ακανθώδες πρόβλημα της ,όπως και η δημιουργία Κουρδικού Κράτους .

Ο στρατηγικός ρόλος της Τουρκίας  στην περιοχή υποβαθμίζεται ,αλλά αυτό μπορεί σε μεταγενέστερη φάση μπορεί να προκαλέσει τάση εξαγωγής προβλημάτων της στους γείτονες.

Σε κάθε περίπτωση ο νικητής Ρετζέπ Ταγίπ  Ερντογάν θα κλείσει τα μέτωπα της Συρίας και θα περιορίσει  πλήρως το ρόλο του στρατού.

Άλλωστε η ιστορία ενίοτε επαναλαμβάνεται και αυτό το γνωρίζει ο νικητής, αφού  την Παρασκευή έγινε το πέμπτο στρατιωτικό πραξικόπημα στην σύγχρονη Ιστορία της Τουρκίας

 Ας μην ξεχνάμε όμως ότι  Ο Ατατούρκ  ήταν ένας κοσμικός εθνικιστής που ήθελε να «δυτικοποιήσει»  τη Τουρκία,εκφραστής αυτής της άποψης είναι ο Τουρκικός στρατός . Ο Ερντογάν είναι ένας συντηρητικός μουσουλμάνος που βλέπει  αυτή τη «δυτικοποίηση» ως ιστορικό λάθος. 

Έτσι αρχίζει για την Τουρκία από σήμερα μια νέα περίοδος  οδυνών. Πληροφορίες αναφέρουν ότι    οι τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας έχουν συλλάβει σε όλη τη χώρα πάνω από 700 άτομα, στρατιώτες και αξιωματικούς!!!

ΥΓ Να μην  ξεχνάμε  την επέτειο :  στις 15/7/1974 κάποιοι ανόητοι εγκληματίες στρατιωτικοί έκαναν πραξικόπημα  στη Κύπρο ,με αποτέλεσμα την Τουρκική εισβολή το αιματοκύλισμα του νησιού  και την βάρβαρη κατοχή του και ότι οι εγκληματίες αυτοί έμειναν για πάντα  ατιμώρητοι.-

ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ

Προς τον ΓΓ του ΟΗΕ Η Τουρκία αμφισβητεί τα ελληνικά δικαιώματα στο Αιγαίο-Επιστολή -

http://www.philenews.com/el-gr/top-stories/885/320151/i-tourkia-amfisvitei-ta-ellinika-dikaiomata-sto-aigaio-epistoli

Άγκυρα: Με το επιχείρημα ότι τα νησιά δεν γεννούν απαραίτητα πλήρους δικαιοδοσίας θαλάσσιες ζώνες (υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ), η Τουρκία απαντά στην επιστολή της Ελλάδας στις 23 Μαΐου, με θέμα την οριοθέτηση ΑΟΖ στην περιοχή που βρίσκεται δυτικά του γεωγραφικού μήκους 32 ° 16`18 "E.

Με επιστολή του αναπληρωτή μονίμου αντιπροσώπου Güven Begeç προς τον ΓΓ του ΟΗΕ στις 15 Ιουνίου (που κυκλοφόρησε χθες ως επίσημο έγγραφο της ΓΣ και του Σ.Α. του ΟΗΕ), η Τουρκία αναφέρει ότι μία από τις αρχές του διεθνούς δικαίου που διέπουν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ή της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μεταξύ κρατών με αντικείμενες ή παρακείμενες ακτές, είναι να παράγει ένα ακριβοδίκαιο αποτέλεσμα (αρχή της ισότητας).

Αναφορά γίνεται στην επιστολή και σε κυριαρχικά δικαιώματα «οντοτήτων». «Η αρχή αυτή αποκτά μεγαλύτερη σημασία σε κλειστές και ημίκλειστες θάλασσες, όπως η ανατολική Μεσόγειος. Η οριοθέτηση της ανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να πραγματοποιηθεί με συμφωνία όλων των συνδεδεμένων μερών με βάση την αρχή της ισότητας, έτσι ώστε να μην βλάπτονται τα κυριαρχικά δικαιώματα και η δικαιοδοσία άλλων ενδιαφερομένων κρατών/οντοτήτων».

Ταυτόχρονα σημειώνει πως έννοιες όπως «η ξηρά κυριαρχεί της θάλασσας» και το «φαινόμενο της αποκοπής» εξακολουθούν να είναι μεταξύ των βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου και της νομολογίας, στο πλαίσιο της οριοθέτησης των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας.

Ως εκ τούτου, υποστηρίζει, “ποτέ δεν έχει καθιερωθεί από το διεθνές δίκαιο για τη θαλάσσια οριοθέτηση, η αποκοπή της πρόσβασης ενός παράκτιου κράτος από την ανοικτή θάλασσα.

"Ομοίως, έχει καθιερωθεί σε αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου ότι τα νησιά δεν παράγουν απαραίτητα πλήρους δικαιοδοσίας θαλάσσιες ζώνες (υφαλοκρηπίδα ή / και αποκλειστική οικονομική ζώνη), όταν ανταγωνίζονται ηπειρωτικές περιοχές της ξηράς. Υπάρχουν άφθονα παραδείγματα στη διεθνή νομολογία και πρακτική των κρατών, τα οποία αποδεικνύουν αυτή την αρχή», γράφει η επιστολή της Τουρκίας, παραθέτοντας ως παραδείγματα περιπτώσεις οριοθέτησης μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, της Τυνησίας και της Ιταλίας, της Ρουμανίας με την Ουκρανία, του Μπαγκλαντές με τη Μιανμάρ και της Νικαράγουα με την Κολομβία.

Εν όψει των ανωτέρω, υποστηρίζεται στην επιστολή, “οι αντιρρήσεις της Ελλάδας στην τουρκική υφαλοκρηπίδα στην ανατολική Μεσόγειο κατά βάση στηρίζονται σε αβάσιμη και καταχρηστική νομική βάση και χρησιμεύουν μόνο για να διατηρηθούν και να προβάλλονται οι μαξιμαλιστικές αξιώσεις της».

Στην επιστολή, παρότι δεν το κατονομάζει, αμφισβητεί τα δικαιώματα της Ελλάδας στη θαλάσσια περιοχή του Καστελόριζου.

«Βάσει του διεθνούς δικαίου και πρακτικής, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει κατά κύριο λόγο να συναφθεί μεταξύ της Τουρκίας και της Αιγύπτου. Είναι με αυτή την αντίληψη που η Τουρκία κατέγραψε τα ipso facto και ab initio νομικά και κυριαρχικά της δικαιώματα στις θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, που βρίσκονται δυτικά του γεωγραφικού μήκους 32 ° 16`18 "E (ρηματική διακοίνωση της 12ης Μαρτίου 2013). Υπό το φως των ανωτέρω, η Τουρκία απορρίπτει όλους τους ισχυρισμούς που περιέχονται στην επιστολή του Μονίμου Αντιπροσώπου της Ελλάδας», καταλήγει η επιστολή του Τούρκου διπλωμάτη.

Πηγή: philenews / ΚΥΠΕ

- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/top-stories/885/320151/i-tourkia-amfisvitei-ta-ellinika-dikaiomata-sto-aigaio-epistoli#sthash.Sb1wUgrp.dpuf

Ο φόβος πλανάται πάνω απ’ την Ευρώπη. BREXIT-EXIT

 Ο φόβος πλανάται πάνω  απ’ την  Ευρώπη.

BREXIT-EXIT

ΑΝΤΩΝΗ Π.ΑΡΓΥΡΟΥ

Η πρώτη χώρα στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ανοίγει την πόρτα της εξόδου, με άγνωστες τόσο στην ίδια όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη συνέπειες, γίνεται από σήμερα η Βρετανία μετά από 43 χρόνια, καθώς οι πολίτες της επέλεξαν το «Leave» στο χθεσινό δημοψήφισμα.

Σύμφωνα με τα οριστικά αποτελέσματα του χθεσινού δημοψηφίσματος, το 51,9% των Βρετανών ψήφισε υπέρ της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έναντι 48,1% που ψήφισε υπέρ της παραμονής της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Συγκεκριμένα 17,4 εκατομμύρια ψηφοφόροι ψήφισαν υπέρ του Brexit και 16,1 εκατομμύρια υπέρ της παραμονής στην Ένωση. Στο δημοψήφισμα έδωσαν το «παρών» περισσότεροι από 30 εκατομμύρια Βρετανοί με το ποσοστό συμμετοχής να φτάνει το εντυπωσιακό 71,8%, το υψηλότερο μετά τις βρετανικές εκλογές του 1992.

Είναι τούτο το γεγονός,  την ώρα που  η «αιματοβαμμένη» Ευρώπη  παίρνει τις τελευταίες της ανάσες  και «επάνω στα τείχη άρχισε ο «θρήνος» (Καβάφης)

Για τους περισσότερους οι μεγάλοι ιστορικοί σταθμοί μέχρις ότου  καθιερωθούν, δεν έχουν καμία διάκριση από τα κοινά καθημερινά γεγονότα .Έτσι, ενώ το τέλος του Β’ παγκοσμίου Πολέμου  έφερε μια καινούργια εποχή που οδήγησε στην σταδιακή ενοποίηση της Ευρώπης, την οικονομική της ανάπτυξη και στην ειρήνευση της μετά  από μια μακρά πορεία που κυριάρχησε το «Ευρωπαϊκό ιδεώδες», η οικονομική  κρίση και η αδυναμία των ηγεσιών, οδήγησε σε φαινόμενα και τάσεις που οδηγούν πλέον σε διαλυτικά φαινόμενα στην Ευρώπη.

Μια σειρά από δημοψηφίσματα σε Ευρωπαϊκές χώρες ( όπως Ελλάδα ,Βρετανία) με στόχο την παραμονή ή όχι στην ΕΕ δημιούργησαν εύλογα ερωτήματα  για το μέλλον της ΕΕ, η ιδέα της σταδιακής αποσύνθεσης της με τρομάζει. Ιδίως για την  Ελλάδα και τους γείτονες της.  Όμως το γεγονός της δολοφονίας της Τζο Κοξ, είναι ένα στρατηγικό πλήγμα και αναδεικνύει ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα. Τον διχασμό και το μίσος να αναβιώνει και πάλι στους Ευρωπαϊκούς  Λαούς. Ο Κόσμος πλήρωσε πολύ ακριβά  και με πολύ αίμα, το μίσος που δημιουργήθηκε από τους ηττημένους του Β ΠΠ. Η Ευρώπη  απέναντι της αναβιώση του φαινομένου που όπλισε το χέρι του δολοφόνου της Κόξ  συμπεριφέρεται με δειλία  και απραξία ή μάλλον ενίοτε και  με υστερικές κραυγές.

Η λαθεμένη πολιτική του σκληρού πυρήνα της ΕΕ και  της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, οδήγησε σε διαλυτικά φαινόμενα στην ΕΕ, αλλά κυρίως όμως έδωσε τα όπλα  σε δυνάμεις που κινούνται στα όρια. Εντοπίζουμε ότι  το πρόβλημα της Ευρώπης είναι  το έλλειμμα δημοκρατίας στην λήψη αποφάσεων, η υποβάθμιση του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, το γεγονός ότι η ισότιμη συμμετοχή σ' αυτήν των κρατών-μελών έχει καταργηθεί προ πολλού, η επιβολή ακραίας λιτότητας κλπ.  ΟΙ ηττημένοι του Β ΠΠ τιμωρούν τους νικητές, κάποιοι ισχυρίζονται.

Το βρετανικό δημοψήφισμα αποτέλεσε «σοκ» για τις ευρωπαϊκές οικονομίες αλλά και το ίδιο το μέλλον της  ΕΕ, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

Δεν ξεχνούμε τις υστερικές  κραυγές των  Ευρωπαϊκών ηγεσιών, για τα μεγάλα ευρωπαϊκά προβλήματα, όπως της οικονομικής κρίσης ή του προσφυγικού. Το έλλειμμα πληροφόρησης, το οποίο αναγνωρίζεται από τους ίδιους τους πολίτες της Ένωσης, σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν τους λόγους, τις επιδιώξεις και τα επιτεύγματα των Ευρωπαϊκών πολιτικών, νόμων και μέτρων ,έτσι απληροφόρητοι καλούνται να ψηφίσουν(;) για το μέλλον τους. Το έλλειμμα πληροφόρησης θέτει σε κίνδυνο την  διαδικασία ολοκλήρωσης, θέτει σε κίνδυνο την ίδια την ΕΕ.

Η Ευρώπη το τίμημα που θα κληθεί να καταβάλει άμεσα θα σχετίζεται απολύτως με τις αξίες της, αλλιώς το έλλειμμα των ηγεσιών της  επιτρέπει την επανεμφάνιση των πιο αποκρουστικών φαινομένων ,όπως της βίας και των «λόγων»  που όπλισαν το χέρι του δολοφόνου της Κοξ ,αλλά και της εμφανισης τασεων εξόδου από την ΕΕ.

Ας μην ξεχνάμε το ΣΕΡΑΓΕΒΟ (28 Ιουλίου 1914 Η έναρξη του Α’ΠΠ με την δολοφονία του Φραγκίσκου στο Σεράγεβο.)