«Εν Ελλάδι», ενός μόνον νόμου έχομεν χρείαν, του περί εφαρμογής των νόμων»
Εμμανουήλ Ροΐδης
"Ελευτεριά θα πει να μάχεσαι στη γης χωρίς ελπίδα" Καζαντζακης Οδύσσεια
Μια ανάσα από το 2018. Δεν είναι μόνο ότι το 2017 πέρασε σαν
το νεράκι που τρέχει, αλλά ήταν ένας πολύ δύσκολος χρόνος. Ο παλιός χρόνος
φεύγει, αφήνοντας πίσω του χρόνια άλυτα προβλήματα και ανεπούλωτες πληγές, όπως
και οι προηγούμενοι. Παράλληλα διεθνώς απειλούνται έντονα πλέον οι αρχές και αξίες του ανθρωπισμού, της
κοινωνικής δικαιοσύνης, ακόμα και της Δημοκρατίας και είναι χρέος όλων μας να επαγρυπνούμε για
την περιφρούρησή τους. Κανείς, βέβαια δεν θα περίμενε να λυθούν -ως δια μαγείας- τα δραματικά
προβλήματα που η χρόνια πολιτιστική κρίση και μια πρωτόγνωρη κοινωνικοοικονομική λαίλαπα έφερε στον τόπο
μας. Απ’ ότι φαίνεται η Ελληνική Πολιτεία, θα πρέπει περιμένει αρκετά ακόμη……για να λυθούν κάποια
βασικά μακροχρόνια ζητήματα της, όπως μεταξύ άλλων η πολλά υποσχόμενη Συνταγματική Αναθεώρηση. Ίσως το
2018 να είναι μια νέα αισιόδοξη Αρχή για τον Τόπο μας ,αυτό ελπίζουμε, αυτό
περιμένουμε ,αυτό προσδοκούμε, σ’ ένα διεθνές περιβάλλον που ασφυκτιά από τις
καθημερινές απειλές ,την τρομοκρατία κα την αύξουσα επιθετικότητα του γείτονα,
που φαίνεται πως επιδιώκει πια την «λύση
της εισόδουστο τρελοκομείο». Η πραγματικότητα
μας θυμίζει την ιστορία του Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ. Είναι στιγμές συνήθως στην αλλαγή του χρόνου, που κάνουμε
τους απολογισμούς μας… που σε πιάνει βαθιά μελαγχολία, όταν διαπιστώνεις, ότι με το βάρος της κρίσης δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι να δούμε τα πράγματα κατάματα και να
σκεφτούμε πως θέλει πίστη, χρόνο μα και κουράγιο
και υπομονή, για να σκοτώσουμε τον «Μνημονιακό Μινώταυρο» και βγούμε ξανά στον ήλιο ,όπως ο Θησέας που μπήκε στο λαβύρινθο, σκότωσε τον Μινώταυρο και
διέφυγε από την Κρήτη παίρνοντας μαζί του την Αριάδνη. Ο «μίτος της Αριάδνης»
είναι ετούτη η δύσκολη στιγμή, η ολοκλήρωση της φάσης αυτής, που ίσως το
ξετύλιγμα του να μας επαναφέρει στο
δρόμο της ανάπτυξης και της ελπίδας, της επιστροφής στην κανονικότητα. Δεν
μπορούμε να αγνοήσουμε και τις επιφυλάξεις του αέναου κυνηγητού της ελπίδας που
χρόνια τώρα επιδιδόμαστε. Ας ελπίσουμε
στις διεθνείς επενδύσεις που θα μπορούσαν να φέρουν ζεστό χρήμα και την
περίφημη πολυαναμενόμενη «ανάπτυξη».για να γυρίσουν σπίτι τους τα ξενιτεμένα
νιάτα μας και να χαμογελάσουμε όλοι.
Όμως, στην προσπάθεια
που καταβάλλεται, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ο κίνδυνος η «συντριβής» της κοινωνίας. Οι
φορολογούμενοι, «πνιγμένοι» στα χρέη και τις υποχρεώσεις και εξοντωμένοι από τα
απανωτά φορολογικά χτυπήματα που έχουν υποστεί, βρέθηκαν το 2017 σε οικονομικό
αδιέξοδο, αδυνατώντας να πληρώσουν τις δόσεις τους. Με την επιβολή ποινικών
διώξεων και αναγκαστικών μέτρων είσπραξης απειλούνται 1.652.508 οφειλέτες.
Κατασχέσεις σε τραπεζικές καταθέσεις, μισθούς, συντάξεις, ενοίκια και σε άλλα
εισοδήματα επιβλήθηκαν σε 971.508 οφειλέτες. Οι διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημόσιων
Εσόδων, σύμφωνα με τις οποίες οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί ακινήτων
επιτρέπεται να επιβάλλονται για ποσά ληξιπρόθεσμων οφειλών άνω των 500 ευρώ,
άφησε ουσιαστικά απροστάτευτη την πρώτη κατοικία. Ο ελεγκτικός μηχανισμός
προχωρεί –σε καθημερινή βάση– σε περισσότερες από 900 κατασχέσεις και
δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών, με στόχο να διασφαλίσει τα συμφέροντα του
Δημοσίου! Το θέμα είναι αν μπορεί και ποσό ν’ αντέξει σ’ αυτή την «Σισύφεια προσπάθεια» η Ελληνική κοινωνία. Η
αντοχή του Έλληνα στις δύσκολες στιγμές
είναι δεδομένη και μάλιστα αυτή η υπομονή αποδείχθηκε περίτρανα την τελευταία οκταετία
της μνημονικής θύελλας, αλλά πρέπει να προσέξουν οι αρμόδιοι να μην φτάσει ο
τόπος σε ατραπούς αδυναμίας.
Τον Ιούνιο του 2008, σεένα
πρωτοσέλιδο της «Wall Street Journal» που είχε ως κεντρικό τίτλο «Κουλτούρα των
αρπακτικών», η πρώτη οικονομική εφημερίδα στον κόσμο τάχθηκε κατά των
κατασχέσεων και πλειστηριασμών που είχαν ξεσπιτώσει εκατομμύρια Αμερικανούς,
οδηγώντας τους σε τροχόσπιτα και σε παράγκες. Η εφημερίδα, μάλιστα, κατηγόρησε
ευθέως τα funds –και όχι μόνο– που έπεφταν σαν τα κοράκια στα ακίνητα των
υπερχρεωμένων Αμερικανών αποκτώντας τα με ψίχουλα. Το ζήτημα των κατασχέσεων,
που είναι κεντρικό ζήτημα στον τόπο μας,
θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί με συναίνεση και διακομματική ει δυνατόν συμφωνία, ώστε να
μην οδηγηθούμε σ’ ένα κοινωνικό «Βατερλώ». Ας μην λησμονούμε ότι ο αυτουργός
του Ελληνικού εγκλήματος είναι κυρίως οι τράπεζες. Ο ελληνικός λαός
μάτωσε στην «κλίνη του Προκρούστη» από τις ανακεφαλαιοποιήσεις και την επιβολή
κεφαλαιακών δεσμεσμεύσεων για την προστασία των Τραπεζών. Ούτε οι τράπεζες, αλλά ούτε οι τραπεζίτες –δυστυχώς- δεν τιμωρήθηκαν για τα θαλασσοδάνεια που
έδωσαν χωρίς τις νόμιμες προϋποθέσεις, ενώ σήμερα οι άνθρωποι χάνουν ή έχασαν τα σπίτια τους για
προστατευθούν και σήμερα τα κεφάλαια των
Τραπεζών,ενώ κάποιοι οπαδοί των όρων «μαύρης
προπαγάνδας» κατά καιρούς εμμέσως εξαπολύουν
δήθεν ειδήσεις για να τρομοκρατήσουν
τους αθώους καταθέτες με «Bail In» . Είναι πολύ κακό, και μπορεί κατά τις
περιστάσεις ν’ αποβεί και ολέθριο, το να μη λέγεται σ’ έναν ώριμο λαό η
αλήθεια. 'Ολόκληρη η αλήθεια, όσο σκληρή
και αν είναι. Ώστε να μπορεί καλύτερα ο λαός να συνειδητοποιεί την πραγματικότητα. Και
έτσι να κινητοποιεί όλα τα αποθέματα των ψυχικών του δυνάμεων, πού θα του επιτρέψουν
την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση αυτής της πραγματικότητας. Σήμερα, εκτός
από την γνωστή καθημερινότητα της απειλής από τα Σουλτανικά καμώματα, ανεφάνη
στον ορίζοντα εκ νέου η υπόθεση του ονόματος
των Σκοπίων, ζητήματος που πολλά δεινά έφερε στον τόπο μας. Ελπίζουμε το 2018 σε μια Εθνική και διακομματική αντιμετώπιση
του θέματος μέσα στα πλαίσια του εθνικού συμφέροντος. Η Εθνική συνεννόηση είναι
πλέον εθνική επιταγή για όλα τα μεγάλα ζητήματα του Τόπου.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ανάμεσα στα σημαντικά
της χρονιάς που πέρασε είναι ότι, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο
Αθηνών (ΕΚΠΑ) συμπληρώσε φέτος 180 χρόνια συνεχούς λειτουργίας και προσφοράς
στη Γνώση και στην Επιστήμη. Θριαμβεύει παραμένοντας σταθερό στη θέση 501-600
ανάμεσα στα καλύτερα Πανεπιστήμια του Κόσμου (Times Higher Education World
University Rankings για το έτος 2017-2018).Είναι μια εντελώς αισιόδοξη νότα
ανάμεσα στη κατήφεια και στα μεγάλα προβλήματα της Πατρίδας . Σε τρία χρόνια το
2021, θα γιορτάσουμε τα διακόσια χρόνια της Εθνικής Παλιγγενεσίας, ελεύθεροι
και περήφανοι. Η ιστορική συνείδηση, η αίσθηση του ιστορικού μας βάθους
αποτελεί ένα από τα τελευταία αναχώματα στην παρακμή που μας απειλεί.
Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ:Κωστής Παλαμάς, Σπύρος Μελάς, Άγγελος Σικελιανός, Γεώργιος Δροσίνης, Σωτήρης Σκίπης, Δημήτριος Μητρόπουλος, Κ. Δημητριάδης, Νικόλαος Βέης, Κ. Παρθένης, Ιωάννης Γρυπάρης, Γιάννης Βλαχογίαννης, Στρατής Μυριβήλης, Κώστας Ουράνης, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, Αρίστος Καμπάνης.
"Είναι δύο εβδομάδες τώρα, που ένα τελεσίγραφο μοναδικό στα διπλωματικά χρονικά των Αθηνών για το περιεχόμενον, την ώρα και τον τρόπο που το παρουσίασεν η Ιταλία κάλεσε την Ελλάδα να της παραδώση τα εδάφη της, να αρνηθή την ελευθερία της και να κατασπιλώση την τιμή της.
Οι Έλληνες δώσαμε στην ιταμή αυτή αξίωσι της φασιστικής βίας, την απάντησι που επέβαλαν τριών χιλιάδων ετών (σημ. Φ.Μ.: καιπλέον) παραδόσεις, χαραγμένες βαθειά στην ψυχή μας, αλλά και γραμμένες στην τελευταία γωνιά της ιερής γης με το αίμα των μεγαλυτέρων ηρώων της ανθρωπίνης ιστορίας. Και αυτή τη στιγμή κοντά στο ρεύμα του Θυάμιδος και στις χιονισμένες πλαγιές της Πίνδου και των Μακεδονικών βουνών πολεμούμε, τις περισσότερες φορές με τη λόγχη, αποφασισμένοι να νικήσουμε ή να αποθάνουμε μέχρις ενός.
Σ' αυτό τον άνισο σκληρότατο αλλά πεισματώδη αγώνα, που κάνει τον λυσσασμένο επιδρομέα να ξεσπάζη κατά των γυναικών, των γερόντων και των παιδιών, να καίη, να σκοτώνη, να ακρωτηριάζη, να διαμελίζη τους πληθυσμούς στις ανοχύρωτες και άμαχες πόλεις μας και στα ειρηνικά χωριά μας, έχουμε το αίσθημα ότι δεν υπερασπιζόμαστε δική μας μόνον υπόθεσι: Ότι αγωνιζόμεθα για την σωτηρία όλων εκείνων των Υψηλών αξιών που αποτελούν τον πνευματικό και ηθικό πολιτισμό, την πολύτιμη παρακαταθήκη που κληροδότησαν στην ανθρωπότητα οι δοξασμένοι πρόγονοι και που σήμερα βλέπουμε να απειλούνται από το κύμα της βαρβαρότητος και της βίας. Ακριβώς αυτό το αίσθημα εμπνέει το θάρρος σε μας τους Έλληνες διανοουμένους, τους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης, ν' απευθυνθούμε στους αδελφούς μας όλου του Κόσμου για να ζητήσουμε όχι την υλική αλλά την ηθική βοήθειά τους. Ζητούμε την εισφορά των ψυχών, την επανάστασι των συνειδήσεων, το κήρυγμα, την άμεση επίδρασι, παντού όπου είναι δυνατόν, την άγρυπνη παρακολούθησι και την ενέργεια για ένα καινούργιο πνευματικό Μαραθώνα που θα απαλλάξη τα δυναστευόμενα Έθνη από τη φοβέρα της πιο μαύρης σκλαβιάς που γνώρισε ως τώρα ο κόσμος.
Ο χρόνος που
φεύγει ήθελε να κρύψει την ντροπή του για όσα κακά έφερε στον Κόσμο και την
Πατρίδα μας και έτσι μας έστειλε την απαραίτητη από χρόνια επίσκεψη στην
Αμερική του Πρωθυπουργού μας και την βέβαιη αναβάθμιση του γεωστρατηγικού ρόλου
της Χώρας μας ,δεν μάς έδωσε λύση στα χρόνια άλυτα ζητήματα που μας βασανίζουν
.
Έστω
από το ολότελα, ας ελπίσουμε για το τέλος του εφιάλτη !
Αν κοιτάξει
κανείς την ιστορία του χρόνου που πέρασε, στο διεθνές περιβάλλον ποτέ άλλοτε
μετά την κρίση της Κούβας η παγκόσμια ασφάλεια δεν βρίσκεται σε τέτοια άθλια
κατάσταση, για να μην πω πως δεν υπάρχει πια. Η Ευρώπη στενάζει με τα δικά της
πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα που οι κάλπες του 2017 στις περισσότερες χώρες
της προσπάθησαν να βρουν απάντηση με αμφίβολα αποτελέσματα, Μάλλον πιο ανήσυχοι
πρέπει να είμαστε οι Ευρωπαίοι και ο κόσμος ολόκληρος. Πώς άλλωστε να είναι
κανείς αισιόδοξος όταν εκτός από τα δικά του σοβαρά προβλήματα ο γείτονας του
αλόγιστα υπερεξοπλίζεται και καθημερνά απειλεί με πόλεμο; Πώς να αγνοήσει κανείς τις απρόβλεπτες
κινήσεις της Τουρκίας στις σχέσεις της και με τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., τη Ρωσία και
με σχεδόν όλες τις χώρες της περιοχής; Πώς να μην ανησυχεί κανείς με τη
κατάσταση που δημιουργούν οι αποσχιστικές τάσεις στη Ευρώπη ,με αρχή την Καταλονία.
Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε με το Κόσσοβο και τώρα είναι δύσκολο να κλείσει. Τα
ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεν θα επιθυμούσαν να παρέμβουν σε μία υπόθεση που
αφορά στην εσωτερική συγκρότηση ενός κράτους- μέλους, κάτι που θα μπορούσε να
αποτελέσει προηγούμενο για αποσχιστικές κινήσεις σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Την ώρα που η
χώρα συνεχίζει την επτάχρονη πια «μνημονιακή» δοκιμασία, καθημερινά χιλιάδες
νοικοκυριά βρίσκονται κάτω από εφιαλτικές συνθήκες και όλοι μας αναζητούμε ένα
φώς, μιαν ελπίδα ,ένα χαμόγελο.
Ο χρόνος που
πέρασε ήταν δυστυχώς και ανεξαρτήτως των συγκυριών, ένας δύσκολος χρόνος στη
πορεία του εθνικού μας Γολγοθά, άλλος
ένας κρίκος χαμένων ευκαιριών και αυτό γιατί συνεχίζουμε να κρυβόμαστε ως
άλλοι στρουθοκάμηλοι νομίζοντας ότι κοροϊδεύοντας έτσι προστατεύουμε τα
συμφέροντας μας.Η Ελλάδα κατατάσσεται στις
πρώτες θέσεις μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε γηράσκοντα πληθυσμό,
με ποσοστό αύξησης 21,4% έναντι μέσου όρου της Ε.Ε. που είναι 17,2%, σύμφωνα με
στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η κατάσταση είναι δύσκολη και η ανηφόρα
συνεχής αλλά και η αγωνία και η
προσπάθεια ενός ολόκληρου λαού που ακόμα ελπίζει στην Ανάσταση.
Από τους
παναρχαίους χρόνους που η μνήμη σβύνει μέσα στο θρύλο ,ως τις μέρες μας η
Ελλάδα υπήρξε έπαλξη του πνεύματος και «σημείον
αντιλεγόμενον». Η ιστορία επαλήθευσε την θέση αυτή. Η γεωγραφική της θέση
,στο θαλάσσιο σταυροδρόμι της έταξε την ιστορική μοίρα να δέχεται πρώτη αυτή
τις επιδρομές και τώρα τα κύματα των προσφύγων και οικονομικών μεταναστών.
Σήμερα και ιδίως το χρόνο που πέρασε , η Ελλάδα κατέστη η προφυλακή της Ευρώπης
που δέχεται μέσα στην κρίση τις στρατιές των πονεμένων, αλλά και την άμεση
απειλή του «κακού» μας γείτονα που ονειρεύεται την ανασύσταση της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας. Ζητά τα νησιά μας, την αξιοπρέπεια μας, την εκβιαστική επίλυση
του Κυπριακού. Πόσον παραστατικά αποδίδει την «δίψα» του κακού μας γείτονα ο
Καβάφης : «το πιθανότερο είναι, βέβαια,
υπεροψίαν και μέθην, υπεροψίαν και μέθην θα είχεν ο Δαρείος. »
Υπάρχουν
πολλοί τρόποι να προχωρήσουμε οι Έλληνες στον επόμενο χρόνο .
Υπάρχει ο
δρόμος της αλήθειας και της εθνικής συμφιλίωσης. Όχι της ανάγκης για συμφιλίωση
των ανθρώπων. Αυτή πιστεύω πως σε μεγάλο βαθμό δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει. Για
μιαν άλλη συμφιλίωση μιλάω. Για τη συμφιλίωση με το παρελθόν, με τα όσα
πράξαμε. Να τα δούμε κατάματα, για να συμβεί το δεύτερο, χρειάζεται το πρώτο:
Η
αλήθεια.
Τα προβλήματα
μας αγγίζουν, σχεδόν όλους.
Συνάντησα
σήμερα στην ηλιόλουστη Αθήνα αρκετούς πολίτες με τις οικογένειες τους που με
γέλια και χαρές απολάμβαναν την πόλη τους . Χάρηκα αληθινά να βλέπω χαρούμενα
πρόσωπα . «Αθήνα ζαφειρόπετρα στης γης το Δαχτυλίδι»
Συνάντησα τις
μέρες αυτές κάποιους που ενώ στην ζωή τους υπηρέτησαν με αυταπάρνηση την αρετή,
την εντιμότητα και το δίκαιο βρίσκονται στην έσχατη απόγνωση από την αδικία που
δέχτηκαν, την κρίση και την αναλγησία και περιμένουν απελπισμένοι ακόμα τα
χειρότερα. Σε κάποιους απέμειναν τα παράσημα τους και η έσχατη πενία.
Συνάντησα στο
χρόνο που πέρασε κάποιους που ελπίζουν ακόμη και μουδωσαν και μένα ελπίδα γιατί
την χρειάζομαι.
Είδα μετά
λεβέντες νέους , να αγωνιούν δικαιολογημένα για αύριο τους. Περιμένω πάντα ένα
αληθινά καλό λόγο, ένα χάδι στην γιαγιά τον παππού, στον άπορο, στον σκηνίτη
που περνάνε μαύρες μέρες. Καλά τα πανηγύρια υπάρχουν όμως και οι ανήμποροι, οι πονεμένοι
που χρειάζονται στοργή ,ένα χάδι και την αγάπη μας.
Μια συγγνώμη
βρέ παιδιά, από κάποιον που θεωρεί ότι την οφείλει.
Δύο μήνες
απέμειναν για τον καινούργιο χρόνο . Κάποιος μας θύμισε τους αδερφούς Ταβιάνι
και την περίφημη φράση : «Θα ήθελα να
ήταν κιόλας αύριο για να ξέρω πώς πήγαν τα πράγματα».
Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΝΑΥΤΙΑ
ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
«Ισως ποτέ να μην ήταν τόσο σαφές ότι οι εκλογές αφορούν το μέλλον της
δημοκρατίας και της Ευρώπης», έγραψε ο κ.Σταϊνμάγερ.
Αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός ότι, τα αποτελέσματα των Γερμανικών εκλογών προκαλούν «πολιτικό σεισμό» στο Βερολίνο που
οδηγεί σε βέβαια κατάσταση «ναυτίας»
την Ευρώπη και ιδίως τις χώρες του νότου.
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία των
exit polls. : Την πρώτη θέση καταλαμβάνει το κόμμα των
Χριστιανοδημοκρατών (CDU/CSU) της Ανγκελα Μέρκελ με ποσοστό 32,7%, το
χαμηλότερο ποσοστό που έχουν συγκεντρώσει οι Χριστιανοδημοκράτες τα τελευταία
70 χρόνια. Δεύτεροι έρχονται οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) με 20,2%, ενώ τα
βλέμματα συγκέντρωσε το ακροδεξιό κόμμα τουη Εναλλακτική για την
Γερμανία (AfD) που για πρώτη φορά μετά από περισσότερα από 50 χρόνια
κατάφερε να εισέλθει στη Γερμανική Βουλή συγκεντρώνοντας το 13,4% των ψήφων. Η
παρουσία μ’ αυτά τα ποσοστά του κόμαρος αυτού, φέρνει στο νου μας ιστορικές
αναφορές και εφιάλτεςπροκαλώντας
"πολιτικό σεισμό" στο Βερολίνο,!
Παρά την καλή
οικονομική και πολιτική θέση της Γερμανίας τα τελευταία χρόνια και πάρα το
γεγονός ότι με τις πολιτικές της, στην
νότια Ευρώπη και στην Ελλάδα ανατράπηκε
η πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη υπέρ της Γερμανικής οικονομίας, όμως ο πραγματικός
νικητής των Γερμανικών εκλογών είναι η ξενοφοβία ,η τρομοκρατική
απειλή και η προφανής αδυναμία
αντιμετώπισης των μεγάλων ζητημάτων της Ευρώπης, όπως του μεταναστευτικού . Η μεγάλη
ήττα της Μέρκελ οφείλεται μεταξύ άλλων γιατί ενώ οι Γερμανοί ευημερούσαν,
αγνοήθηκε ότι οι πολίτες ψηφίζουν κυρίως με τις φοβίες και νε τους φόβους τους!! Να γιατί κέρδισε «η
Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD)» εκμεταλλεύθηκε το προεκλογικό κλίμα. Το
επίκεντρο της ατζέντας για τους ψηφοφόρους βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, το
προσφυγικό και η μετανάστευση, η ασφάλεια και η καταπολέμηση της
εγκληματικότητας, καθώς και οι κοινωνικές ανισότητες, όπως σημειώνουν πολιτικοί
αναλυτές.
Η κατάσταση στην
Ευρώπη απαιτεί άμεσα μια σοβαρή συζήτηση σχετικά με τη μετεξέλιξη
της ΕΕ. Μια τέτοια συζήτηση, δεν θα είναι μετά τις Γερμανικές εκλογές καθόλου εύκολη. Η σύνθεση της νέας Γερμανικής
κυβέρνησης, καθώς και αυτή του νέας
Γερμανικής Βουλής , θα έχει τεράστια σημασία για το μέλλον της Ευρώπης και φυσικά
της χώρας μας. Η συζήτηση στην Γερμανική
Βουλή ζητημάτων όπως ,η Ευρώπη, η ελληνική κρίση, το μεταναστευτικό και το
Ισλάμ ,δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση για την Γερμανίδα Καγκελάριο, με
την παρουσία δυνάμεων με σαφή αντίθεση στα ζητήματα αυτά.Από την αρχή της ίδρυσης του το 2013 το AfD
απέρριπτε τη χορήγηση βοήθειας προς την Ελλάδα. Μάλιστα, την πρώτη περίοδο της
ύπαρξης του το θέμα αυτό είχε την ίδια σημασία όπως και προσφυγικό αργότερα. Αν
και στο εκλογικό πρόγραμμα των Φιλελευθέρων (FDP) δεν τίθεται ρητά θέμα Grexit,
το πλαίσιο όμως που περιγράφεται για το πως και με ποια κριτήρια θα πρέπει να
λειτουργεί η Ευρωζώνη, θέτει την Ελλάδα εκτός.
Ο πρόεδρος του κόμματος (FDP) Κρίστιαν Λίντνερ έχει πει ότι : «Θα πρέπει
να σταματήσει η αβεβαιότητα για την Ελλάδα και τους Γερμανούς φορολογούμενους».Η σύνθεση της νέας γερμανικής βουλής φαίνεται ότι θα δυσκολέψει την επίτευξη λύσεων
για το ελληνικό χρέος. Τα νεοεισερχόμενα κόμματα Φιλελεύθεροι και Εναλλακτική
για τη Γερμανία απορρίπτουν εκ των προτέρων τα προγράμματα διάσωσης. Η συμμέτοχή
των Πρασίνων στην νέα Κυβέρνηση ενδεχομένας να λειάνει τις θέσεις της
προεκλογικής περιόδου των φιλελευθέρων.
Όμως σε κάθε περίπτωση τα ζητήματα που μας απασχολούν θα είναι εξαιρετικά περίπλοκα.
Είναι λοιπόν προφανές ότι η εκλογική αναμέτρηση στην Γερμανία,
έφερε νέα σημαντικά και επείγοντα ζητήματα
τόσον για το μέλλον της Ευρώπης, όσον και για την Ελληνική κρίση που εύλογα
προκαλούν «ναυτία», για την πιθανή
αντιμετώπιση τους .
Και
τώρα τι κάνουμε;. «Να μην περιμένουμε τους βαρβάρους»
Η
απάντηση ούτε εύκολη είναι. ούτε είναι ξεκάθαρο το τοπίο, όμως μάλλον πρέπει να
κοιτάξουμε στα σοβαρά αφήνοντας τις καθημερινές μας διαφορές κατά μέρος στον
λίγο χρόνο που απομένει, να δούμε το μέλλον μας και το σκοπό μας, γιατί αυτή
την φορά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά από το 2010 όχι μόνο για μάς ,αλλά και για όλη την Ευρώπη. Τώρα πρέπει να βγάλουμε άμεσα τα συμπεράσματα μας .
ΥΓ:Η
δέκατη στροφή του εθνικού μας ύμνου ο οποίος γράφτηκε το 1823 από τον Διονύσιο
Σολωμό. απαντά στο ερώτημα μου :
«Μοναχή το δρόμο επήρες
και ξανάρθες μοναχή.
Δεν είν΄ εύκολες οι θύρες,
αν η χρεία τες κουρταλεί.»
14-15/8/1974 : Οι Θερμοπύλες της ΕΛ.ΔΥ.Κ. “Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ”
Η μητέρα των Μαχών. Οι Θερμοπύλες της ΕΛ.ΔΥ.Κ.
Παραμονή της Παναγίας στην Κύπρο και οι μάχες δεν έχουν σταματήσει παρά την εκεχειρία εδώ και εβδομάδες. Οι Τούρκοι προωθήθηκαν στα σωθικά της Κύπρου και έχουν καταλάβει μεγάλο μέρος του νησιού. Η Εθνική Φρουρά βαριά χτυπημένη από τα στίφη του Αττίλα συνεχίζει να δίνει μια απέλπιδα μάχη μπροστά στις χιλιάδες Τούρκους αιμοδιψείς εισβολείς. Σφάζουν, βιάζουν, καίνε…πάντα έτσι έκαναν…όταν επελαύνουν καίνε και καταστρέφουν. Η κατάρα της Ασίας έπεσε βαριά στην Κύπρο…
Ο Αττίλας β΄ ξεκίνησε…μανιασμένα βρυχούνται τα Τούρκικα άρματα και ξεχύνονται παντού.
Από τα ξημερώματα της 14ης Αυγούστου, το πυροβολικό και η αεροπορία των Τούρκων άρχισαν να βομβαρδίζουν μανιασμένα το στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ.. Ακολούθησαν όπλα καμπύλης τροχιάς, όλων των διαμετρημάτων και άρματα μάχης.
Μέσα στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ. βρίσκονταν ο 2ος Λόχος του 1ουΤ.Π., με Διοικητή τον Υπολοχαγό Ηλία Κωνσταντούλα, ο 4ος Λόχος του 2ου Τ.Π., με Διοικητή τον Κύπριο Λοχαγό Λούη Ιωαννίδη, ο Λόχος Διοικήσεως της ΕΛ.ΔΥ.Κ. με Διοικητή τον Ταγματάρχη Σπυρίδωνα Δελλή, και μια διμοιρία όλμων με Διοικητή τον Υπολοχαγό Στέφανο Πίο. Διοικητής και των τριών Λόχων ήταν ο Υποδιοικητής της ΕΛ.ΔΥ.Κ., Αντισυνταγματάρχης Παναγιώτης Σταυρόπουλος.
Εναντίον των νέων «300» επετέθησαν η ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ. ολόκληρο το 50οΣύνταγμα Πεζικού των Τούρκων με άρματα μάχης, από κάθε κατεύθυνση.
Οι ΄Ελληνες γίγαντες, μείνανε για να υπερασπίσουν το στρατόπεδό τους. Για την τιμή των όπλων και την αιώνια δόξα της πατρίδας! Η μάχη άνιση πέρα από κάθε φαντασία!
Έμειναν εκεί, μέσα στα ατομικά τους ορύγματα, αποφασισμένοι να πεθάνουν μέχρι ενός.
Οι Τούρκοι θέλανε πάση θυσία να καταλάβουν το στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ., αλλιώς δεν θα σταματούσαν τον πόλεμο! Ξεχύθηκαν τα Τούρκικα F 104, αδειάζοντας τις Ναπάλμ πάνω στους «300» ήρωες της ΕΛ.ΔΥ.Κ., το βαρύ πυροβολικό τους ανέσκαπτε την γη μέσα στο στρατόπεδο.
Η επίθεση ήδη ξεκίνησε…κατά κύματα οι Τούρκοι καλυπτόμενοι από άρματα μάχης επιτίθονται. Θερίζονται σαν στάχυα από τους «300» Λέοντες της ΕΛ.ΔΥ.Κ.. Οπισθοχωρούν με βαρύτατες απώλειες. Στις 15.00΄ ο 4ος Λόχος δέχεται σφοδρή επίθεση στα πλευρά του από ολόκληρο Τάγμα των Τούρκων. Οι Τούρκοι οπισθοχωρούν άτακτα…αφήνοντας και πάλι δεκάδες νεκρούς μπροστά στα Ελληνικά χαρακώματα.
Να πως περιγράφει ο Στρατιώτης της 103 σειράς του Λόχου Διοικήσεως της ΕΛ.ΔΥ.Κ., την επίθεση των Τούρκων, Αστέριος Κυριακόπουλος, από την Λάρισα.-
«Ξαφνικά μέσα σε αυτήν την κόλαση συνέβη αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου. Διακόσιοι και πλέον Τούρκοι από λίγο πιο αριστερά μας όπως βλέπαμε το μακελειό μπροστά μας άρχισαν να τρέχουν εναντίον μας σαν τρελοί! Δεν τους είχαμεδει αυτούς τους Τούρκους και αιφνιδιαστήκαμε τελείως….Βλέπαμε τους Τούρκους να έρχονται κατά πάνω μας και ο Βαρελτζής και ο Σιμίτας που ήταν λεβεντόπαιδα δεν ξέρω για ποιόν λόγο σηκώθηκαν όρθιοι στο όρυγμα και άρχισαν να ρίχνουν στους Τούρκους σαν τρελοί!
Είπα στον Μάριο Βολακάκη «πάει θα μας πιάσουν σαν τα ποντίκια μέσα στα ορύγματα».
Γυρνάω δεξιά μου και βλέπω τον Βαρελτζή και τον Σιμίτα να τους πολεμάνε όρθιοι γυμνοί από την μέση και πάνω. Εν τω μεταξύ το τοπίο ήταν σκοτεινό γύρω –γύρω από τις εκρήξεις γι΄ αυτό και δενπήραμε χαμπάρι ότι μας είχαν πλησιάσει τόσο πολύ οι Τούρκοι. Και ενώ όλοι οι άλλοι που ήμασταν μέσα στα ορύγματα αιφνιδιαστήκαμε αυτοί οι δύο συνέχιζαν το βιολί τους όρθιοι να ρίχνουν στο κοπάδι των Τούρκων και να ξαναγεμίζουν σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Αψηφούσαν τελείως τον θάνατο….
Η οπισθοχώρηση των Τούρκων εξελίχθηκε σε άτακτη φυγή. Μια βολή άρματος έκοψε στην μέση τον Σιμίτα που πολεμούσε όρθιος με τον Βαρελτζή που την γλίτωσε. Αυτοί οι δύο άνδρες γύρισαν πίσω και τους διακόσιους Τούρκους που έκαναν έφοδο».
Αυτοί ήταν οι ΄Ελληνες κι αυτούς οι Τούρκοι δεν τους νίκησαν ποτέ!
Ξημέρωσε της Παναγίας και οι Τούρκοι ξεκίνησαν με το ξημέρωμα να συλλέξουν τους εκατοντάδες νεκρούς τους κοντά στις δικές τους γραμμές. Να πλησιάσουν τις δικές μας δεν το τόλμησαν καθόλου! Η χθεσινή ήττα και τα δεινά που πέρασαν τους απέτρεψαν.
Παραδόξως, την παραμονή της Παναγίας και την ημέρα της εορτής της, η ΕΛ.ΔΥ.Κ. δεν είχε ούτε ένα νεκρό στρατιώτη. Είχε μόνο δύο τραυματίες.
Περί της 10.30΄ της 15ης Αυγούστου, άρχισαν και πάλι ισχυρότατοι βομβαρδισμοί από αέρος με βαριά πυροβόλα, όλμους και τα άρματα τα οποία πλησίαζαν ξερνούσαν φωτιά και ατσάλι και επέστρεφαν πίσω. Οι βομβαρδισμοί επαναλαμβάνονταν κατά διαστήματα μέχρι το ματωμένο εκείνο δειλινό…΄Ηρθε η νύχτα και το σκοτάδι κάλυψε τους εμπολέμους. Νεκρική σιγή επικρατούσε στις αντιμαχόμενες πλευρές.
Ένα κακό προαίσθημα κρατούσε ξύπνιους πολλούς Ελδυκάριους…΄Ακουγαν όλη την ημέρα τους αξιωματικούς τους να ζητούν ενισχύσεις από το Γ.Ε.Φ. και να λαμβάνουν αρνητικές απαντήσεις. Στις γύρω περιοχές του στρατοπέδου, δεν παρουσιαζόταν καμιά κίνηση από Ελληνικής πλευράς. Εστάλησαν μικρές αναγνωριστικές περίπολοι να ελέγχουν τις περιοχές στα πέριξ του στρατοπέδου μήπως και οι Τούρκοι τους κυκλώσουν. Πλήρης σιγή…δεν υπήρχαν μετακινήσεις από καμία πλευρά….
Εκείνο το βράδυ οι στρατιώτες της ΕΛ.ΔΥ.Κ. ανακάλυψαν λίγα ψωμιά μέσα στο στρατόπεδο και μερικά κουτιά από ζαχαρούχο γάλα. Έφαγαν όσοι πρόλαβαν από λίγο.
Εκείνη η νύχτα τους φάνηκε ατελείωτη…την βαριά ατμόσφαιραενέτεινε η δυσωδία των εκατοντάδων νεκρών Τούρκων στρατιωτών που βρίσκονταν πλησίον του στρατοπέδου.
Η αποφράδα ημέρα
Ξημέρωσε και οι Τούρκοι άρχισαν να δείχνουν πολύ μεγάλη κινητικότητα. Με τα μάτια έξω από τις κόγχες οι «300» παρακολουθούν τις κινήσεις τους. Θα επιτεθούν! ΄Αρματα άρχισαν να ανάβουν τις μηχανές τους. Τρέμει η γη από την μαζική κινητοποίηση των αρμάτων και των βαρέων όπλων των Τούρκων. ΄Ηταν 08.30΄ το πρωί, όταν δεκάδες Τούρκικα αεροσκάφη άρχισαν ανενόχλητα να βομβαρδίζουν εκ νέου το στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ.. Έριχναν κάθε είδους βόμβες, ρουκέτες και το φρικτό ναπάλμ. Ακολούθησε το πυροβολικό και οι όλμοι. Οι Τούρκοι άρχισαν να κινούνται από δύο κατευθύνσεις. Από τον Γερόλακο και από το μέρος του Κιόνελι. Είναι πλέον σε απόσταση 800 μέτρων.
Προηγούνται τα άρματα και ακολουθεί πλήθος πεζικών τμημάτων. Ήρθαν νέα ξεκούραστα τμήματα Καταδρομών. Οι Τούρκοι εκείνη την ημέρα είχαν αποφασίσει πως θα θυσίαζαν τα πάντα για να καταλάβουν το στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ.. Πίστευαν πως μέσα υπάρχουν πάνω από 1.000 αμυνόμενοι στρατιώτες.
Τα τμήματα από την κατεύθυνση του Κιόνελι σταμάτησαν την προέλασή τους. Υποστήριζαν τα τμήματα που προέλαυναν από την πλευρά του Γερόλακου. Την επίθεση θα δέχονταν ο 4ος Λόχος και ο Λόχος Διοικήσεως.
Άρχισε το Ελληνικό πυροβολικό να βάλει εναντίων των Τούρκων. ΄Ηταν η 187 Μ.Π..
Με τα εύστοχα πυρά της σκόρπιζε τους Τούρκους, ενώ ανατινάχτηκαν από τα πυρά της πολλά Τούρκικα άρματα μάχης. Οι Τούρκοι δέχονταν και τα εύστοχα πυρά των Ελδυκάριων συνεχώς . Η επίθεσή τους άρχισε να κλονίζετε σοβαρά. Σταμάτησε….
Ταυτόχρονα και από άγνωστη μέχρι σήμερα αιτία, σταμάτησε τα δραστικά πυρά της και η 187 Μ.Π.. Οι Τούρκοι δεν πίστευαν στα μάτια τους. ΄Εμειναν αποσβολωμένοι να κοιτάζουν το στρατόπεδο μπροστά τους. Σαράντα βαριά άρματα και τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού ξεχύθηκαν κατά πάνω στον 4ο Λόχο και τον Λόχο Διοικήσεως.
Τρία μηχανοκίνητα Τάγματα Τούρκων επιτίθονταν από την πλευρά του Γερόλακου και δύο από την πλευρά της ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ.. Η Τουρκικά αεροπορία με πρωτοφανή μανία ανέσκαπτε το έδαφος και πολυβολούσε ότι κινούταν μέσα στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ..
΄Ηταν 12 η ώρα το μεσημέρι όταν οι ορδές του Αττίλα ξεχύθηκαν κατά εκατοντάδες εναντίων των υπερασπιστών του στρατοπέδου.
Ο Ανθυπασπιστής Παπαλάμπρου του ΛΒΟ φώναζε και ακουόταν μέχρι το Κιόνελι!
«Απάνω τους λιοντάρια μου»! Παπαλάμπρου και ο Ανθυπασπιστής Κέντρας αχώριστοι φίλοι πέρασαν μαζί στο πάνθεο των Ελλήνων Ηρώων! Σήκωσαν όλο το βάρος της επίθεσης. Με τα ΠΑΟ στα χέρια τους έβαλαν ακατάπαυστα εναντίων των Τουρκικών αρμάτων. Χτυπούσαν από απόσταση αναπνοής! Ο Κέντρας έπεσε βαριά τραυματισμένος. Πλάι του ο Παπαλάμπρου δεν τον άφησε! Συνέχισε μόνος του να μάχεται εναντίων των Τουρκικών αρμάτων. Χάθηκαν και τα δύο παλικάρια.
Τα Τούρκικα άρματα έφτασαν πλέον στο Β΄ύψωμα που υπερασπίζεται ο Λόχος Διοικήσεως. Κόλαση πυρός! Η κατάσταση ξεπερνάει κάθε περιγραφή! Τα Τούρκικα άρματα ανατινάζουν τους σύγχρονους Λεωνίδες σχεδόν εξ επαφής! Τούρκοι στρατιώτες εισέρχονται στο ύψωμα και ξεκινά μάχη σώμα με σώμα! Τα Τούρκικα άρματα χτυπάνε ότι κινείται, ακόμη και τους δικούς τους στρατιώτες! Οι Λέοντες πετάγονται από τα ορύγματά τους και μάχονται με πάθος και απίστευτη τρέλα! Σκοτώνουν ακατάπαυστά τους Τούρκους! Πολλοί χτυπιούνται από ολόκληρες ριπές και δεν πέφτουν…συνεχίζουν!
Η χρήση ινδικής κάνναβης το πρωί της επίθεσης επιβλήθηκε στα επιτιθέμενα Τμήματα Πεζικού των Τούρκων. Εξέρχονται με τις λόγχες εφ όπλου οι Ελδυκάριοι και συγκρούονται με πάταγο με τους Τούρκους! Ανεβαίνουν πάνω στα άρματα! Προσπαθούν να τα καρφώσουν με τις λόγχες καθώς σώθηκαν τα πυρομαχικά τους!
Τα άρματα λιώνουν ότι κινείται! Τούρκους και ΄Ελληνες μαζί! Τα αεροσκάφη επίσης χτυπούν την Ελληνοτουρκική πλέον μάζα αδιάκριτα!
Ο Λοχαγός Σταυριανάκος ουρλιάζοντας καλύπτει με τις κραυγές του ολόκληρη την οχλοβοή και τον πάταγο της μάχης! « Ας μας πατήσουν ! Ούτε βήμα πίσω!» Πάγωσε το αίμα στις φλέβες των Τούρκων! Τρέχουν να κρυφτούν στα ορύγματα και τα λαγούμια από όπου εξήλθαν τα λιοντάρια της ΕΛ.ΔΥ.Κ.. Σκηνές αποκάλυψης! Ο Σταυριανάκος ορμάει μόνος του και άοπλος κατά ενός άρματος! Το σταματά με τις ιαχές του! Όμως πυροβολεί από μικρή απόσταση και αποκεφαλίζει τον Σταυριανάκο!
Το πρώτο κύμα των Τούρκων στρατιωτών σχεδόν εξολοθρεύτηκε ολοσχερώς!
Δεύτερο κύμα ακολούθησε αμέσως να εισέρχεται σαν μεθυσμένο. Πέφτουν οι Τούρκοι από τα δικά τους πυρά , από τις λόγχες των Ελδυκάριων! Η διμοιρία του Σταυριανάκου πέφτει μαχόμενη σχεδόν μέχρι ενός! Οι διαταγές του Σταυριανάκου ισχύουν και μετά τον θάνατό του! «Ούτε ένα βήμα πίσω Λεοντάρια μου»!!! Για δύο ώρες Τούρκοι στρατιώτες, άρματα μάχης, τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού των Τούρκων και οι ήρωες του Λόχου Διοικήσεως ήταν μπερδεμένοι και μάχονταν λυσσαλέα! Οι Τούρκοι εκατονταπλάσιοι! Τα λιοντάρια του Λόχου Διοικήσεως έπεσαν μέχρι ενός! Ελάχιστοι σώθηκαν κι αυτοί από λάθος καθώς με τις λόγχες στα όπλα επιτέθηκαν εναντίων άλλου κύματος Τούρκων που έπεφτε με μανία στον 4ο Λόχο δίπλα τους!
Εμπλέκεται και ο 4ος Λόχος της ΕΛ.ΔΥ.Κ.! Χάος! Η μόνη λέξη που μπορεί να προσεγγίσει την πραγματικότητα! Αστράφτουν οι λόγχες του 4ου! Ιαχές και πολεμικοί παιάνες! Τα άρματα περνάνε και τσαλαπατούν με τις ερπύστριές τους , τους ΄Ελληνες μαχητές! Το Πεζικό που ακολουθεί πέφτει πάω στις Ελληνικές λόγχες! Ακολουθούν φοβερές μάχες σώμα με σώμα! ΄Ενας εναντίων δεκάδων! Αυτές ήταν οι αναλογίες!
Νέα επίθεση από την πλευρά της ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ. στον 2ο Λόχο της ΕΛ.ΔΥ.Κ.! Θερίστηκαν οι Τούρκοι…διστάζουν τα άρματα! Ο 2ος τους κρατάει μακριά! Λόχος Διοικήσεως και 4ος Λόχος κυκλώνονται ολοκληρωτικά! Η μάχη συνεχίζεται με μεγάλη σφοδρότητα! Ο 2ος της ΕΛ.ΔΥ.Κ. κινδυνεύει να περικυκλωθεί κι αυτός, παρά του ότι παραμένει ακλόνητος και θερίζει τους Τούρκους ασταμάτητα! Αρματα εισχώρησαν μεταξύ του 4ου και του 2ου και χτυπούν στις πλάτες τους μαχητές μας. Οι Τούρκοι στην μανία τους χτυπιούνται συνεχώς μεταξύ τους!
Η νέα έξοδος του Μεσολογγίου
Ο Ταγματάρχης Δελλής εκτιμώντας την δεινή κατάσταση και το επερχόμενο ολοκαύτωμα των στρατιωτών του διατάζει, συντεταγμένη απαγκίστρωση και έξοδο από το στρατόπεδο! Στέλνει αγγελιοφόρους στον Λόχο Διοικήσεως, τον 4ο Λόχο και τον 2ο Λόχο. ΄Ολοι πέφτουνε νεκροί μέσα στον χαλασμό της μάχης! Τρέχει μόνος του εντελώς ακάλυπτος! ΄Αοπλος και χωρίς κράνος! Κατάφερε να ελιχθεί ανάμεσα στα άρματα, στα τεθωρακισμένα, στους Τούρκους και να οδηγήσει τα λιοντάρια σε μια νέα έξοδο του Μεσολογγίου! Δύο λιοντάρια του 4ουΛόχου, ο Στέφανος Κουτρούλης και ο Βασίλης Βάσιος, Χαλκιδικιώτες και οι δύο αρνούνται να φύγουν! Ο Στέφανος ήταν ο γίγαντας του 4ουΛόχου! Αρνήθηκε να αποχωριστεί το πολυβόλο του! Οι τελευταίοι σύντροφοί του τον είδαν όρθιο να επιτίθεται εναντίων των Τούρκων και να χάνεται….από τότε αγνοείται η τύχη του. Ο Βασίλης μετά από τιτάνια μάχη και απίστευτες περιπέτειες συνελήφθη αιχμάλωτος….
Μέχρι της 18.00΄οι μάχες μαίνονταν μέσα στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ. από τα απομεινάρια του 4ου και 2ου Λόχου. Ο Ταγματάρχης Δελλής έσωσε όσους μπόρεσε με μια ηρωική έξοδο ανάμεσα στα Τούρκικα άρματα και τις εκατοντάδες Τούρκους στρατιώτες!
Η ΕΛ.ΔΥ.Κ. οχυρώθηκε λίγο ποιο πίσω από το στρατόπεδό της. Οι Τούρκοι δεν τόλμησαν να τους επιτεθούν…΄Ηταν η τελευταία μάχη του πολέμου…
Κάποιοι Ελδυκάριοι άκουσαν τελευταία την φωνή του Στέφανου Κουτρούλη να βρίζει και να κραυγάζει προς τους Τούρκους και το πολυβόλο του να κροταλίζει…μετά πλήθος ριπές…μετά σιωπή…
Ηταν η τελευταία Ελληνική κραυγή…η τελευταία πολεμική ιαχή από χείλη Ελληνικά που σκέπασε σαν βροντή ολόκληρη την Κύπρο…στην Ελλάδα δεν ακούστηκε ποτέ…
Αυτοί ήταν οι ΄Ελληνες κι αυτούς δεν τους νίκησαν ποτέ οι Τούρκοι!
Τόση ήταν η μανία των Τούρκων που αποκεφάλισαν σχεδόν όλα τα σκηνώματα των Ελλήνων στρατιωτών μέσα στο μαρτυρικό στρατόπεδο.
υγ Καποια παλληκαρια εδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα .
ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
« Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται
ζυγό δουλείας ας έχωσι, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία»
[ Ανδρέας Κάλβος "Εις Σάμον"]
Σαράντα Τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, από την
αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Τα ξημερώματα της 24ης Ιουλίου του
1974, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής γινόταν δεκτός από πλήθος Ελλήνων στο
αεροδρόμιο για να ορκιστεί πρωθυπουργός του Ελληνικού Κράτους. Η επτάχρονη
δικτατορία έφτασε στο τέλος της. Ένα τέλος που συνοδεύτηκε από μια δεύτερη
τραγωδία, την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Η εισβολή στην Κύπρο ήταν αυτή
που σηματοδότησε μια σειρά γεγονότων με ταχείς ρυθμούς και έφερε την
αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και μια εθνική τραγωδία τον Αττίλα στο νησί της
Αφροδίτης. Η ψήφιση του νέου
συντάγματος, καθώς και το δημοψήφισμα του 1974 με το οποίο αποφασίστηκε ότι η
μορφή του πολιτεύματος θα ήταν η Προεδρευομένη Δημοκρατία κλείνοντας οριστικά
την παρουσία της Βασιλείας στην ελληνική πολιτειακή ιστορία και την νόμιμη επανεμφάνιση του ΚΚΕ . Η μεγαλύτερη περίοδος πολιτικής ομαλότητας
στην Ελλάδα είχε μόλις αρχίσει. Η
μεταπολιτευτική πολιτική σκηνή χαρακτηρίστηκε συνολικά, εκτός από την εμφάνιση
νέων πολιτικών σχημάτων και από το μετασχηματισμό της θέσης και του ρόλου τους
στη δομή της εξουσίας.
Πολύς χρόνος πέρασε
και καλές και κακές μέρες ήρθαν ,η Γ Ελληνική
Δημοκρατία λειτούργησε και το Σύνταγμα
μας άντεξε στους κραδασμούς της Ιστορίας. Στην καθημερινότητα μας ακούμε αρκετούς αναλυτές και υπευθύνους να αποδίδουν στις ισχύουσες Συνταγματικές
ρυθμίσεις, την κακοδαιμονία που επικρατεί και στην δήθεν έλλειψη δυνατότητας λήψεως
επικαίρων και δραστικών μέτρων ,για την θεραπεία των επιτακτικών
αναγκών της Πολιτείας,. Αυτό εν πολλοίς είναι ανακριβές .Δεν φταίει το Σύνταγμα
μας, όταν εκείνοι που έχουν την ευθύνη τηρήσεως του δεν αίρονται πάντοτε στο ύψος των περιστάσεων.
Έτσι όσο επιτυχημένη συνταγματική αναθεώρηση κι αν έχουμε αν δεν
αλλάξουν οι κατεστημένες δομές οι νοοτροπίες και τα πάσης μορφής «ακαταδίωκτα» ο Τόπος θα ταλανίζεται
στην δύνη μιας γενικευμένης αναξιοπιστίας . Η τρομακτική κρισιμότητα των περιστάσεων που
περνά η Ελλάδα και μαρτυρεί ότι ο ευλογημένος και μαρτυρικός συνάμα Τόπος μας, βιώνει ξανά την σημερινή αλγεινή
πραγματικότητα ,αλλά συνεχίζει να ελπίζει και να μάχεται . Δείγμα οι θυσίες που ο Ελληνικός Λαός
βιώνει τρία χρόνια τώρα Όσα ο ταλαιπωρημένος Λαός μας κατέχτησε με τον ιδρώτα και το αίμα Του αμφισβητούνται πλέον στ’ όνομα της «ανάγκης » και παρά ταύτα
ή μάχη συνεχίζεται .
Η κρίση της οποίας την εξέλιξη
παρακολουθούμε βρίσκεται στην κορύφωση της.
Δεν μπορώ να προβλέψω παρά την προσωπική αισιοδοξία και ελπίδα ποιο μπορεί νάναι το αύριο και το μεθαύριο
της κρίσης στο μέλλον της Ελλάδας και
της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πάντως εκείνο που
φαίνεται καθαρά στον ορίζοντα είναι, ότι
υπάρχει τεράστιο ζήτημα από την
αμφισβήτηση ακόμη και οπισθοδρόμηση που υφίστανται οι πολίτες σε ζητήματα
που άπτονται του νομικού μας
πολιτισμού κι έτσι αποτυπώνεται στην
καθημερινότητα μας .
Είναι βέβαιο πως ο πολιτισμός
ενός τόπου είναι προϊόν αγώνων ,είναι γέννημα
γενναίων και άγρυπνων συνειδήσεων
έντιμων ανθρώπων που θέλουν να
ζουν με ή χωρίς υλικά αγαθά, αλλά προ
πάντων με ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ που
δεν είναι προϊόν υλικού πλούτου .
Νομίζω, ότι προέχει η προσπάθεια
να ξεπεράσει ο τόπος πρώτα την ηθική κρίση
μέσα στα όρια που διαγράφει ο νόμος ,η
Δημοκρατία, η ζωή, η αρμονία της Πόλης και η ευτυχία των πολιτών . Ο Τόπος χρειάζεται μια ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ σε όλα τα
κρίσιμα θέματα. . Ο Λαός μας ποθεί την Ανάσταση: «Κρασί δεν είναι, αδέρφια, η λευτεριά μήτε γλυκιά
γυναίκα, μήτε και βιος μες στα κελάρια σας μήτε και γιος στην κούνια·
έρμο τραγούδι ’ναι ακατάδεχτο και
σβήνει στον αγέρα!»
( Ν .ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ «Οδύσσεια»)
ΥΓ.«Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους
σωτήρες·
