Μικρά
παιδιά στο νησί μου, παίζοντας στην ακροθαλασσιά, ακουμπούσαμε το αυτί
μας κάτω στην αμμουδιά κι ακούγαμε τη θάλασσα να βογγάη· ετσι τώρα ’
ακούμε πώς βογγάει η ανθρώπινη ψυχή και λέει κι αυτή:
«Περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου»
Hλθαν λοιπόν οι θυέλλες, οι λύπες, οι δοκιμασίες, οι θλίψεις· σείεται η γη, μαίνεται η κόλασις·
θαρσείτε φίλοι θαρσείτε Έλληνες, θαρσείτε λαοί!
«Περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου»
Hλθαν λοιπόν οι θυέλλες, οι λύπες, οι δοκιμασίες, οι θλίψεις· σείεται η γη, μαίνεται η κόλασις·
θαρσείτε φίλοι θαρσείτε Έλληνες, θαρσείτε λαοί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου