09 Ιουλίου 2015

ΟΧΙ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ.....

ΟΧΙ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ.....



«Όχι με λόγια, μ’ έργα τ’ Άδικο πολέμα!»
Περπατούμε στην κόψη του ξυραφιού. Νοιώθουν αυτό τον κινδυνώδη βηματισμό οι σημερινοί Έλληνες;
Όσοι τον μαύρο Ιούλη του 1974 είχαμε την τιμή να βρισκόμαστε φαντάροι στις προφυλακές της Πατρίδας, όπως και οι πρόγονοι μας, ξέραμε πολύ καλά πώς ο θάνατος ταξίδευε δίπλα μας. Έτσι τώρα όλοι ξέρουμε πως κάθε γενιά τραβά το σταυρό της ,για την Πατρίδα, για την ζωή και την κοινωνική δικαιοσύνη. Όσοι ζήσαμε τότε την τραγικότητα των στιγμών, την εθνική προδοσία,  τον εξευτελισμό του Έθνους, τους πρόσφυγες, τα σκοτωμένα παλληκάρια μας, λαχτάρισε η καρδιά μας όταν επιτέλους εντάχθηκε η Ελλάδα μας στην ΕΟΚ.

Θέλεις ν' αφήσεις στην άκρη τα περασμένα, όμως εκείνα δε σ' αφήνουνε με τίποτα. Στερούνται άραγε τόσο πολύ σημασίας όσα συμβαίνουν σήμερα ώστε να ασχολούμαστε διαρκώς με το παρελθόν;
Η Ευρώπη ήταν για κάποιους  η ελπίδα και σιγουριά της ασφάλειας, έγινε χώρος ευημερίας κάποιες στιγμές ακόμα και η σκληρή και άκαρδη αδελφή, όπως στην κρίση στα Ιμια ..
Εμείς όμως δεν το παλέψαμε καλά το πράγμα και τελικά τα τελευταία χρόνια κατάντησε η σχέση μας ,λόγω του δανεισμού και της πολιτικής του χρέους,  ατελείωτος εφιάλτης..
Εκτοτε ο μύλος γύρισε  γρήγορα και τώρα κάποιοι μέσα και έξω, αφρόνως επιβουλεύονται τις κατακτήσεις τη ν πίκρα  και τους αγώνες του  Λαού μας .Ποιος τολμά να μας  απειλεί να φύγουμε από το κοινό μας σπίτι; Αυτοί οι λαοί  που στον τελευταίο Μεγάλο Πόλεμο ,στάθηκαν δίπλα στο ναζισμό κι απέναντι στις χώρες της ελευθερίας ; Νομίζω πως η Ιστορία τιμωρεί τους άφρονες. Η Ελλάδα αξίζει το σεβασμό του κόσμου για τις θυσίες της για την Ελευθερία και ας μην ξεχνάμε τι είπε ο ο ήρωας Κωνσταντής Κανάρης.Μετά την αποτυχία να πυρπολήσει στην Αλεξάνδρεια τον αιγυπτιακό στόλο Επιστρέφει, λοιπόν, με τους ναύτες του, όλοι τους σε κακή κατάσταση, δίχως ψωμί και νερό. Εμφανίζεται τότε, ένα αυστριακό εμπορικό πλοίο. Σαλτάρουν οι Έλληνες στο καράβι, πιάνει ο Κανάρης τον πλοίαρχο. «Τι θέλετε;» ρωτάει έντρομος ο καπετάνιος. «Ψωμί, νερό και ό,τι άλλο έχει το καράβι, γιατί πεθαίνουμε από την πείνα», απαντάει ο Κανάρης.
Ο αυστριακός προστάζει και κατεβαίνουν οι ζαϊρέδες στην βάρκα του μπουρλοτιέρη. Του λέει ο Κανάρης: «Δεν έχω χρήματα να σε πληρώσω τώρα· γράψε σ’ ένα χαρτί πόσο αξίζουν και φέρε το να το υπογράψω». «Δεν κάνουν τίποτα» αποκρίνεται ο ξένος. «Φέρε το χαρτί και γράψε δύο χιλιάδες γρόσια», είπε έντονα ο Κανάρης. Και αφού υπόγραψε: «Αλλά εσείς δεν έχετε έθνος», απαντά ο αυστριακός . Καπνίζουν τα μάτια του, αστράφτει και βροντά ο Κανάρης. «Αν δεν έχουμε έθνος, θα κάνουμε». (Τον βρήκε και τον πλήρωσε όταν γίναμε κράτος και ο ίδιος υπουργός και πρωθυπουργός).
Όχι δεν τα ρίχνω  όλα στους ξένους ,έχουν τα βάρη τους και εμείς πολύ  φταίμε, γιατί δεν σταματήσαμε εγκαίρως το κακό, αλλά δεν αντέχω αυτήν την πεισιθάνατα αναμονή.
Είναι πολύ κακό  και μπορεί κατά τις περιστάσεις ν’ αποβεί ολέθριο ,το μην λέγεται σ’ έναν ώριμο λαό η πάσα αλήθεια. Ολόκληρη η αλήθεια όσο σκληρή κι αν είναι .Ώστε να μπορεί καλύτερα ο Λαός να συνειδητοποιεί την  πραγματικότητα και έτσι να κινητοποιεί  όλα τα αποθέματα των ψυχικών του δυνάμεων ,που του επιτρέπουν την  αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της πραγματικότητας Ακούω πολλούς να μιλούν για φταίχτες του κακού που φαίνεται νάρχεται. Φταίει άραγε το Έθνος για τα εγκληματικά λάθη της Ηγεσίας του;  Υπάρχουν σήμερα  τα σημάδια παρακμής, όπως και το 1897,1922,1974 ; Φταίνε οι φαντάροι μας που άφησαν τα κόκαλα τους  για τις καταστροφές που ακολούθησαν; Όχι βέβαια .Υπάρχουν φταίχτες που θα πληρώσουν στο αδέκαστο δικαστήριο της Ιστορίας.
Υπάρχει όμως και μέγα έλλειμμα ενημέρωσης και μεγάλες προσπάθειες παραπληροφόρησης  Είναι αναμφίβολο πως ο νόμος της ζούγκλας δεν έχει αποδυναμωθεί, το αντίθετο μάλιστα.
Ας τελειώσει όμως  αυτή η τραγωδία, πιστεύω επιτυχώς με την πατρίδα μέσα στην Ευρώπη.
Αλλά έλεος, δεν πρέπει να λυγίσουμε, ψηλά το κεφάλι,
ΟΧΙ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ,  τώρα πλέον είναι η ώρα της Ιστορίας.

Ο δρόμος είναι μακρύς κι ελπίδα τον στηρίζει…

Δεν υπάρχουν σχόλια: